روزی که جواد آخرین عکس خود را انداخت رو به مادر کرد و گفت: مانند شهدا افتاده ام و چه عجیب بود که بعد از شهادت همان عکس را روی حجله اش گذاشتند!
به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید جواد ابوالحســنی نيارکی، پنجم مرداد 1353 ، در شهرســتان تهران چشم به جهان گشود. پدرش عباسعلي، تابلونویس بود و مادرش پري نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سرباز نیروی انتظامی بود. نهم شــهریور 1371، در بیرجند توســط اشرار مورد ســوءقصد قرار گرفت و به شــهادت رســید. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.


عکسی همانند شهدا

خوش اخلاق بود

شهید جواد ابوالحسنی خیلی خوب، مهربان و با گذشت بود؛ همیشه به یاد خدا بود. مؤمن، ساده و همیشه به یاد فقرا بود. به پدر و مادرش و دیگران احترام خاصی می گذاشت. نمازش را اول وقت می خواند. کمک کردن به دیگران را دوست داشت. خیلی خوش برخورد بود به همین خاطر همه دوستش داشتند.

عشق به امام و شهادت

به امام خمینی علاقه بسیاری داشت؛ همیشه اگر نظری داشت در راه امام تفکر می کرد. عکس ایشان را در کیف خود همراهش نگاه می داشت. افسوس می خورد از اینکه در موقع انقلاب به سن تکلیف نرسیده بود تا به جنگ برود و شهید شود. ولی آخر به آرزوی خودش که شهادت بود رسید.

روزی که برای آخرین بار عکس انداخته بود، عکسش را آورد و در اطاقش روی میز گذاشت. بعد نگاهی به مادرش انداخت و گفت در عکس مانند شهدا افتاده ام. همانطور هم شد. او در حین گشت نیروی انتظامی در بیرجند از سوی اشرار مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید. از عکسی که انداخته بود چند عدد دیگر ظاهر کردند و به روی حجله اش گذاشتند. مادر او به شهادت فرزندش افتخار می کند.

منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده