روحانی شهیدی که تنها آرزویش شهادت بود
به گزارش نویدشاهدگیلان؛ روحانی شهید حجت‌الاسلام‌والمسلمین «عظیم پورنصيري» فرزند عزيز، به سال 1347 در روستاي كردمحله از توابع دهستان گشت شهرستان فومن، در خانواده‌اي مذهبي چشم به جهان گشود.
دوره ابتدايي را در دبستان كردمحله به پايان رساند و دوره راهنمايي را همزمان با سالهاي انقلاب به پايان برد. در سالهاي تحصيل، فعاليت‌هاي فرهنگي شایانی را در مدرسه راهنمايی كردمحله به راه انداخت و درواقع در زمره فعالان حركت‌هاي انقلابي ضد رژيم ستمشاهي بود. شهيد پورنصيري از بنيانگذاران پايگاه مقاومت بسيج و از اعضاي فعال انجمن روستاي خود بود و فعاليت‌هايش تا سالهاي 1362همچنان ادامه داشت، تا اينكه بعلت علاقه شديد به دروس حوزوي، در شهريور همان سال رهسپارحوزه علميه «مهدويه» رشت گرديد و به تحصيل علوم دینی و تهذيب نفس پرداخت.
در سال 1364 براي ارتقاء مدارج علمي به تهران رفت و در مهرماه همان سال در حوزه علميه شهيد دکتر بهشتي (شهادت 7 تير 1360) كه زير نظر سازمان تبليغات اسلامي تهران بود، مشغول به تحصيل شد. پس از حدود يكسال به دليل اعزام پدر بزرگوارش به جبهه‌هاي جنگ، به ناچار به گيلان برگشت و درحوزه علميه امام جعفرصادق عليه السلام رشت به ادامه‌ي تحصيل مشغول گرديد.
در بهمن‌ماه 1365 به جبهه جنوب اعزام شد و به عنوان يك بسيجي دلباخته امام و همچنين تك تيرانداز، در گردان حضرت حمزه(ع) به مبارزه با كفار بعثي برخاست. پس از حدود يك سال، دوباره به تهران بازگشت و در حوزه علميه شهيد بهشتي، درصدد كسب معارف اسلامي برآمد، تا اينكه در بیست و هفتم فروردین 1367 براي بار دوم، پس از گذراندن آموزش نظامي در سنندج، به كاروان امام حسين عليه‌السلام پيوست و عازم مناطق جنگي غرب گرديد. اين روحاني مبارز پس از مدت‌ها جنگ و ستيز با متجاوزين بعثي، در تاريخ بيست‌وسوم خرداد 1367در عمليات بيت المقدس هفت به خيل كاروان عظيم شهدا پيوست. او تنها آرزويش، سرباز امام زمان (عج) و شهادت في‌سبيل‌الله بود.
