شهادت، پاداشی زیبا برای پرستاری ازخودگذشته است

نوید شاهد: پرستار شهید مدافع سلامت «سیده زهرا موسوی ارفع» فرزند «سید رضا» 2 اردیبهشت 1356 در همدان دیده به جهان گشود. پس از گذراندن دوران کودکی به مدرسه رفت و مدرک دیپلم خود را گرفت. ازدواج کرد که ثمره این زندگی مشترک 2 فرزند بود.

شهید موسوی ارفع کارمند بیمارستان سینا در همدان بود. پرستاری با حجاب و مثال زدنی در رفتار و اخلاقِ نیکو بود. با همکارانش بسیار مهربان و کمک‌رسان بیماران بود.

ایشان با شیوع بیماری کرونا، با از خودگذشتگی و روحیه بالا از بیماران مراقبت می‌کرد که در همین روزگار خودش نیز به این ویروس منحوس مبتلا و در 13 آبان 1399 بر اثر همین بیماری به فیض شهادت نائل آمد.

همسر شهید موسوی درباره ایشان می‌گوید: «روزگاری هم سخت و هم آرام و بی دغدغه، این عشق بود که از هر طرف حفاظت می‌کرد، سرلوحه‌ای قلبی برای عمری در زیبایی.

این چنین بود که از دست رفت. سر پایین افتاد و فقط نگاه به خاک و سنگ، التیام غربتم در خیال دیدنش ترسیم می‌شد. این زندگی است در روزگاری، و در زندگانی سختی هست البته که آسانی هم هست.

ای ستاره درخشانم! نبودنت مشکل است، اما زندگی من در پناه خورشیدی تابان و همیشگی از مهتاب است، بیا که منتظرانت در انتظار می‌سوزند.

حال که شهادت نصیب تو و افتخار برای من است که همسر شهیده هستم، مراقبت از نوجوانانمان به عنوان وظیفه پدری برایم ثبت شد و هرچه خداوند متعال بخواهد همان درست و عدالت است.»

محمدرضا برنده همسر شهید                                              

روحش شاد و راهش پررهرو باد.