به نامزدم بگوید در شهادتم گریه نکند

نوید شاهد استان مرکزی،شهيد عليرضا طيارى ششم شهریور 1338 در روستای آسیابک از توابع شهرستان زرندیه به دنیا آمد. پدرش علی محمد و مادرش مولود نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته طبیعی درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان گروهبان دوم ارتش در جبهه حضور یافت. دوازدهم اردیبهشت1361، با سمت تعمیر کار تانک در محور اهواز _ خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

وصيت نامه شهيد عليرضا طيارى

بسم الله الرحمن الرحيم

براستى خداوند جانها و مالهاى مؤمنين را از آنها خريده است باينكه بهايشان بهشت را  عطا كند زيرا اينان در راه خدا كارزار مى كنند  پس مى كشند و كشته مى شوند .

بنام خداى شهيدان متن زير وصيت نامه اين جانب عليرضا طيارى مى باشد كه اقدام به نوشتن آن در آخرين لحظات اعزام به نبرد بين حق و باطل مى نمايم به خانواده عزيزم سلام عرض مى كنم و اميدوارم كه اين سلام آخر مرا بپذيريد . و اينك كه در ميان شما نيستم مى دانم كه چه احساس داريد و اميدوارم كه احساس شما از روى صداقت و براى خدا باشد و ذره اى غم و اندوه بخود راه ندهيد . زيرا آنكس كه به من جان داد و حيات بخشيد اينك جانم را خريده و من هم با كمال ميل جانم را فروختم و باز ميگردم بسوى او ، زيرا به مصداق آيه شريفه قرآن كريم (انا لله و انا اليه راجعون )

خانواده عزيزم بدانيد كه من با هدف راه امام و شهيدان را دنبال كردم و كسى هم مرا مجبور به رفتن اين راه نكرد و شما مرا از دست نداده ايد بلكه هديه به خدا كرده ايد و اما سرور آزادگان و سيد شهيدان هدف از زندگى دو چيز است:

1-داشتن هدف و عقيده 2-مبارزه و جهاد در راه آن هدف و عقيده .

اى مادر عزيز من بخوبى مى دانم كه آخرين كلامهاى من براى تو دردآور و سخت است و گريه و شيون را سر مى دهى . زيرا تو مادرى و بايد گريه كنى و همين گريه هاى مادران شهيد داده است كه سيلى از اشك را روان مى سازد و كاخ ستمگران و ظالمان را از ريشه مى كند و در گورستان تاريخ دفن مى كند.

سپاس خدا را كه زمان مردى از دودمان حسين (ع) زندگى كردم و از رهنمودهايش شهادت را يافتم و در دوران مبارزات امت قهرمانمان با رژيم منفور سفاك پهلوى هميشه آرزويش را داشتم ولى مصلحت خدا اين بود كه عليرغم زمينه هاى فراوان شهيد نشدم . پس از پيروزى انقلاب اسلامى خونبارمان به رهبرى امام خمينى من به خدمت ارتش جمهورى اسلامى ايران در آمدم و در جبهه جنگ نبرد با بعثى هاى كافر مى باشم و در اين نهاد جوشيده از متن توده هاى محروم و مسلمان است كه مى توانم شهادت را جويا باشم و خوشحال هستم كه در اين نهاد مردمى كار مى كنم .

وصيت نامه ام را وقتى مى نويسم كه از راديو سرود شهيدان برخيزيد ، پخش مى شود از همه دوستان و آشنايان و هر كس كه به نحوى با آنها آشنايى داشتم مى خواهم كه هر بدى از من ديده اند بخاطر رضاى خدا ببخشند پدر و مادرم شما هستيد كه مرا بزرگ و تربيت نموديد بشما بشارت مى دهم كه راهى را پيمودم كه انشاءالله راه ائمه اطهار و راه شهيد است از شما خواهش مى كنم كه در شهادتم بى تابى نكرده و با روحيه اى بسيار عالى و با اتكاء به ايمانتان به خدا الگو و نمونه اى براى پدر و مادرهاى  ديگر باشيد خدا اجرتان دهد كه صبر را پيشه خود كن و به خواهرانم و برادرانم و ديگر افراد فاميل توصيه كنيد مخصوصا نامزدم كه در مرگ من بى تابى نكنند چرا كه مرگ امري است الهى كه براى همه كس مى باشد . خواهرم اطمينان دارم عليرغم تمام علاقه اى كه بهم داريم در مرگم صبر خواهى نمود اميدوارم كه شهيد و بخاطر برادرت كه فوز عظيم است خدا را سپاس گر باش خواهرم بدان كه شهيد هميشه زنده است پس چيزى از دست نخواهيد داد شبهاى جمعه سعى كن دعاى كميل بخوانى كه خدا از گناهانم درگذرد و با صبر و استقامت زينب گونه ات روحم را شاد كن اميدوارم كه تونيز به گونه اى به صف خونين شهداء بپيوندى و تداوم دهنده راه برحق شهيدان با شما با درود فراوان به شهداى گلگون كفن اسلام و با درود و سلام به امام امت خمينى بت شكن و امت شهيدپرور ايران با شما خداحافظى مى كنم و در آخر از خانواده عزيزم مى خواهم كه راه اينان را دنبال كنند كه راه خداست تمام عمرم فداى يك لحظه عمر امام باد .

خدا حافظ هميشگى شما باد .

عليرضا طيارى

منبع: اداره ،اسناد هنری انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی