زندگینامه شهید «علیرضا شعبانی»

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید علیرضا شعبانی فرزند حبیب‌الله اولین روز از بهمن‌ سال 1343 در شهرستان دلیجان و در خانواده‌ای مذهبی و اهل تلاش و کار و خدمت به مردم و از شیفتگان حضرت امام خمینی(ره)، دیده به جهان گشود. پدرش کارگر بود و با سختی روزگار می‌گذراندند؛ ولی در کنار هم زندگی خوبی داشتند. در خانه مشهدی حبیب‌الله اصل بر اسلام بود و فضای حاکم بر خانواده از علیرضا مردی ساخت که اخلاق مدار بود و با اخلاق حسنه با مردم رفتار می‌کرد.

علیرضا دوران زندگی‌اش را در کنار خانواده‌اش سپری کرد. با نماز و قرآن آشنا شد و همراه پدر و مادرش به مسجد می‌رفت و در این رفت و آمدها بود که دوستان خوبی یافت و همراه آن‌ها در جلسات هفتگی قرآن و عزاداری شرکت می‌کرد. هفت‌ساله که شد، به مدرسه رفت، دوره ابتدایی را با نمرات عالی گذراند و به دوره راهنمایی راه یافت. ولی به خاطر مشکلاتی که داشت، درس را رها کرد. اهل قناعت بود و با این روش، زندگی سالم و خوبی را درست کرده بود. در سال 1364 ازدواج کرد و خداوند ریحانه‌ای به او عطا کرد.

با شروع جنگ تحمیلی، ایشان وارد جهاد سازندگی شد و در قسمت ترابری این نهاد مشغول به فعالیت شد و قبل از جهاد نیز در معدن سنگ کار می‌کرد. از طرف جهاد، آموزش‌های اولیه را دید و به منطقه مریوان اعزام شد. در جبهه هم حدود دو ماه راننده آمبولانس بود تا سرانجام در منطقه قوچ سلطان مریوان درگیری با دشمن بعثی در بیست و نهم مرداد سال 1366 به درجه رفیع شهادت نائل گشت. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای دلیجان به خاک سپردند.

همسرش می‌گوید:

اخلاق بسیار خوبی داشت. در نمازهای جمعه شرکت می‌کرد. او به کسی آزار و اذیت نمی‌رساند. سر به زیر و آرام بود و خیلی پای بند به حجاب. به نماز اهمیت می‌داد و مرا نیز به نماز اول وقت تشویق می‌کرد.