زندگینامه ورزشکار شهید «احمد امیری»

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید احمد امیری بیست و نهم فروردین سال 1342 در خانواده‌ای مذهبی در شهر اراک چشم به جهان گشود.

شخصیت برجسته این شهید از همان دوران طفولیت زبانزد عام و خاص بود، طوری که در همه جا از او به عنوان الگویی در تمام امور یاد می‏کرده و می‌کنند. ایمان، تقوا، رشادت، جوانمردی، امانتداری، تدبیر و مدیریت، مهربانی به ایتام و کودکان و مخصوصاً احترام به والدین از هزاران سجایای اخلاقی او بود که می‌توان بر شمرد.

دوران تحصیل را تا مقطع دیپلم اقتصاد در دبیرستان علی بن ابی طالب(ع) با موفقیت به پایان رسانید و در این بین از ورزشکاران به نام اراک بود. به طوری که در همان دوران مربی تیم هندبال امید اراک بود. او معمولاً نیمی ‌از روز خود را در باشگاه 22 بهمن به تمرین سپری می‌کرد.

سعید معتقد بود ورزش تن را سالم می‌کند، به جان طراوت و شادابی می‌بخشد و در نتیجه نهال نیکی و سر فرازی در نهاد آدمی‌ رشد می‌کند و علف‌های هرزه و بدی و کژی را می‌پژمرد. او می‌گفت:

"ورزش معنای شکست و پیروزی در زندگی را به انسان می‌آموزد. به گونه‌ای که یک ورزشکار واقعی از پیروزی مغرور نمی‌شود و از شکست برای پیروزی‌های آینده پند می‌گیرد. "

از ایشان مدال‌ها، کاپ‌ها و لوایح تقدیری از ورزش هندبال و بسکتبال به یادگار مانده که نشان دهنده تلاش و کوشش او در راه رسیدن به اهداف زندگی می‌باشد.

سعید در کلیه امور دوشادوش همشهریان خود را سهیم می‌دانست. برای پیروزی انقلاب در اکثر راهپیمایی‌ها شرکت می‌کرد. از جمله در راهپیمایی عاشورای 57 که مبنی بر تبلور نهضت امام حسین(ع) بود. با وجود سن کم با شعار «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» حماسه عاشورا را تکرار کرد و خواهان جانشینی اسلام ناب محمدی(ص) بر حکومت شاه شد.

طی هشت سال دفاع مقدس نیز مانند دوران قبل به تلاش خود ادامه داد و مخصوصاً با امر آذوقه رسانیدن به جبهه‌های جنگ نیمی ‌از دین خود را نیز ادا کرد تا اینکه به مشیت الهی با جانفشانی خود در دوم مهر سال 1368 این رشادت و جوانمردی را در لباس مقدس سربازی و زیر لوای پرچم امام زمان(عج) به اوج خود رسانید و با اهداء خون و جان خود خواهان استقرار و استمرار اسلام ناب محمدی(ص) عدالت علی(ع) و استقلال و آزادی اسلامی  برای کلیه جهانیان شد.

زنده‌یاد شهید احمد امیری بعد از پایان دفاع مقدس به خدمت مقدس سربازی رفت و با مدرک لیسانس به عنوان تکاور ارتش بعد از گذشت یک سال از خدمت در یک سانحه رانندگی به فیض شهادت نائل گردید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.