نامه یک شهید به مادرش

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید رحیم لقمانی دوم اردیبهشت سال 1340 در اراک بدنیا آمد. او فرزند دوم خانواده لقمانی بود.

رحیم بسیار مهربان بود، درست شبیه اسمش. دلی نازک داشت و بدنی ورزیده. ورزش می‌کرد. در رشته تجربی از مدرسه شهید باهنر دیپلم گرفت. تابستان‌ها هم آستین‌ها را بالا می‌زد و به مزرعه می‌رفت و می‌شد کمک‌دست پدر کشاورزش.

جنگ که آغاز شد، رحیم سرباز وظیفه بود. به عنوان سرباز گردان 133 از لشکر 21 حمزه سیدالشهدا(ع) به جبهه اعزام شد و راهی به طلائیه شد. روزهای زیادی از حضورش در آن خاک مقدس نگذشته بود که موج خمپاره‌ها، او را مجروح کرد و چند روز بعد، بر اثر آسیب‌های ناشی از موج به شهادت رسید؛ در پنجمین روز فروردین‌ماه سال 1363. پیکر سرباز شهید را پس از تشییع در زادگاهش به خاک سپردند.

نامه شهید:

به نام خدا

 انسان یک روز به دنیا می‌آید، و روزی هم از دنیا می‌رود. و تنها کردارها و اعمالش بر جای خواهد ماند. چون مرگ سرنوشت همه ما می‌باشد، پس چه بهتر که انسان در راه مکتب و هدفش کشته شود. از مرگ من نگران نباشید، زیرا نزد خدای متعال زنده هستم و روزی می‌گیرم. فقط جسم من از میان شما رفته است. از مرگم ناراحت نباشید و برایم سیاه نپوشید.

مادر عزیز! می‌دانم که از مرگ من نگران خواهی شد. اما این را بدان که کسانی که در راه خدا کشته شوند، زنده هستند و نزد خدا بهره‌مند می‌شوند. امیدوارم خدا مرا هم از بندگان شهیدش قرار دهد.