وصیتنامه شهید| قدم هایتان در راه خدا محکم بردارید
نوید شاهد استان مرکزی، شهيد حميد شاهرخى یازدهم خرداد 1347، در شهرستان محلات به دنیا آمد. پدرش مهدی ، در دادگستری کار می کرد و مادرش زهرا نام داشت. تا دوم متوسطه در رشته ریاضی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. ششم خرداد 1365، در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش محمد نیز شهید شده است.
وصيت‌نامه شهيد حميد شاهرخى
بسم رب الشهداء و الصديقين
ان الله اشترى من المومنين انفسهم و اموالهم بان لهم الجنه يقاتلون فى سبيل الله فيقتلون و يقتلون و عدا عليه حقا فى التوريه و الانجيل و القرآن و من او فى بعهده من الله فاستبشرو ببعيكم الذى بايعتم به و ذلك هو الفوز العظيم (آيه 111، سوره توبه ، از قرآن مجيد)
خدا جان و مال اهل ايمان را به بهاى بهشت خريدارى كرده آنها در راه خدا جهاد مى كنند كه دشمنان دين را به قتل رسانند و يا خود كشته شوند اين وعده قطعى است بر خدا و عهديست كه در تورات و انجيل و قرآن ياد فرمود و از خدا با وفا تر به عهد نيست .
اى اهل ايمان شما به خود در اين معامله بشارت دهيد كه اين معاهده با خدا به حقيقت سعادت ، و فيروزى بزرگى است .
الذين اذا اصابتهم مصيبة قالوا انا لله و انا اليه راجعون .
كلام و سخن ناقص و نا چيزم را با نام و كلمه الله جل جلاله آغاز مى كنم .
خدايا توفيق شناخت و عشق به خودت را نصيب ما گردان و هدف ما را هدف اسلام و قرآن و ائمه اطهار (ع) قرار بده .
من كوچكتر از آن هستم كه بخواهم براى اين امت بيدار و هميشه در صحنه سخنى گويم و چيزى بنويسم .دست گنهكار من در برابر قطرات اشك پدر و مادر شهيدان و مفقود الاثرها بر روى كاغذ مى لرزد.
روى سياهم در مقابل خون شهيدان اسلام پايين مى افتد و از مسئوليتى كه در اين برهه از زمان بر دوش خود و يكايك افراد جامعه مى بينم اگر توكل بر خدا نبود و اگر قدرت ايمان خدا دادى نبود به چاه ظلمت فرو می رفتیم .
خدايا اما ديگر راه به آخر رسيده و شهادت را نزديك مى بينم خدا نصيبم كن كه بجز آن راهى دگر ندارم .
خدايا من كار خيرى انجام نداده ام و بار گناهانم بر دوشم سنگينى مى كند و فقط و فقط اميدم به رحمت و بخشندگى توست پس خدايا به عظمتت سوگند كه گناهانم را با پرده رحمتت بپوشان و عاشقم كن كه در شعله عشق تو بسوزم .
خدايا ديگر روى ديدن خانواده هاى شهدا و مفقودين و اسراء و معلولين را ندارم .
خدايا با چه رويى با آنها رو برو شوم بجز كه گلگون شده باشد . پس خدا بر اين بنده ذليل خود رحم كن و شهادت در راهت را نصيبم كن .
اى امت شهيد پرور بدانيد كه خون من در راهى جز راه حسين (ع) و يارانش در كربلاى حسينى ريخته نشد و اينك در لبيك گفتن به صداى هل من ناصر ينصرنى ، حسين زمان خمينى نايب امام خون ناقابل من ريخته شد و راه تمام شهيدان راه خدا راه انبیاء است و پشتيبان امام و روحانيت در خط امام باشيد و فقط با سخنان امام خط مشى خود را هر چه زودتر مشخص کنید که دشمن هر لحظه و در هر مكان در كمين نشسته است . و منتظر فرصتى مناسب هست تا ضربه خود را بزند و يك انسان نباید از يك طرف دو ضربه بخورد و اگر خداى نكرده ضربه اى خورد كنار نشيند و جا نخورد و جلوى ضربه هاى بعدى بايستد و راه را بر دشمن زبون ببندد.
اين عمليات انشاء الله عمليات آخر است و به صحن و سراى ابا عبد الله الحسين (ع) خواهيم رسيد و مرقد مطهرش را در بغل خواهيم گرفت و بوسه باران خواهيم كرد و قلب امام و روح شهيدان را شاد خواهيم كرد .
اما در هر زمان كه احتياج شد با جان و دل به نداى امام لبيك گوييد و در هر نقطه از كشور اسلامى كه احتياج شد با رشادت در هر زمينه جهاد كنيد و از هيچ چيز نهراسيد جز خداوند جل جلاله و بر هيچ چيز جز او توكل نداشته باشيد .
و اى پدر و مادر گرامى و ارجمند : مرا ببخشيد و حلال كنيد كه فرزندى شايسته براى شما نبودم و براى آمرزش من دعا كنيد . و على وار و زينب وار باشيد و مبادا براى من در انظار مردم گريه كنيد كه قلب من و روح من رنج خواهد كشيد چون باعث شاد شدن دشمن مى شود .
ما همه از اوييم و همگى چه زود و چه دير بسوى او مى رويم پس مرگ ترس يا گريه ندارد و كسى بايد گريه كند و بترسد كه اين متاع ناچيز را هدف خود قرار داده باشد و ما باز هم كارى انجام نداده ايم و دوست داشتم جانهاى زيادى داشتم تا همه را در راه اسلام و امام عزيز فدا مى كردم .
سلام مرا به امام برسانيد و براى طول عمر پر بركتش دعا كنيد .
و شما برادران و خواهرانم : از شما هم حلاليت مى طلبم كه نتوانستم برادرى شايسته برايتان باشم و براى آمرزش من دعا كنيد و خط امام را پيش گيريد و مبادا حرف اشخاص در شما اثرى گذارد و مبادا خون شهيدان را ناديده بگيريد و كتاب و كلام خداوند جل جلاله را از ياد مبريد .
و قدمتان با نيتى خالص در راه خداوند و براى سر افرازى و پيروزى اسلام در جهان استوار و محكم باشد . ( انشاء الله )
و شما اى دوستان و برادران گرامى : براى اينكه نتوانستم دوست و برادرى شايسته براى شما باشم مرا مى بخشيد و حلالم كنيد و براى آمرزش من دعا كنيد و دعا براى امام و جبهه ها را فراموش نكنيد كه بعدها پشيمانى مى آورد .
من ديگر سخنى ندارم فقط براى آمرزشم به درگاه بارى تعالى دعا را فراموش نكنيد.
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته
6/2/65
