شهدا می خواهند که راهشان تداوم یابد
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید علی حبیبی هفتم آبان 1344 در روستای محمودآباد از توابع شهرستان ساوه به دنیا آمد. پدرش حسین، کشاورزی می کرد و مادرش سیده ربابه نام داشت. در حد دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. دوازدهم اسفند 1365 با سمت فرمانده گروهان و معاون فرمانده گردان در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به کمر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش واقع است.
متن وصیت نامه:
با حمد و سپاس به محضر مقدس حق که ما را آفرید و عنایت خویش را شامل حال گناه‌کاران نمود و ما را در ردیف جهادگران قرار داد
و با سلام و درود به پیشگاه مقدس حضرت بقیه الله روحی و ارواح العالمین له الفدا و همچنین نائب بر حقش، امام خمینی.
هم اکنون که این بنده گناهکار خداوند تصمیم به نوشتن وصیتنامه دارم و از
خداوند بزرگ می‌خواهم که شرکت در این عملیات را نصیب این حقیر گرداند، هر
چند که در خود این لیاقت را نمی‌بینم.
شما ای امت عزیز و سربلند به جبهه‌ها رو بیاورید و این فیض عظیم را که خداوند به ما عنایت کرده است، از آن بهره‌مند شوید و هر چه زودتر کار این رژیم عفلقی
که سرسپرده شرق و غرب
یعنی آمریکا و شوروی است، تمام کنیم و از کربلا به سرزمین بیت المقدس برای
یاری رساندن به مسلمین جهان مخصوصاً مسلمانان لبنان برسیم و آنها را نجات
بدهیم.
از هیچ‌کس نترسید و از خدا بترسید. از خواب غفلت بیدار شوید که هر روز ایران عاشورا است. اگر به حسین(ع) می‌خواهید روی بیاورید، اگر دنبال خون حسین(ع) می‌گردید خون حسین (ع) را در رگ‌های خمینی بجوشد.
و شما ای پدر عزیز!
از تو می‌خواهم مرا ببخشی چون در این دنیا زحمت بسیار برایم کشیده‌ای. اگر خواست خدا در این بود که با پیروزی اسلام زنده برگردم، ان‌شاءالله زحمات شما را جبران خواهم کرد و اگر شهادت که بسی سعادت است، نصیبم شد جای شکر دارد و در این امر صبر را پیشه خود سازید و از خدای رحمان برایم طلب آمرزش نمایی چون دعای پدر و مادر است که در حق فرزند مستجاب میشود.
تو ای مادر عزیزم!
ای کسی که به راستی برایم رنج فراوان کشیده ای و زبان بر زحماتت قاصر است. از تو می‌خواهم که مرا حلال کنی چون در این دنیا که نتوانستم زحماتت را جبران کنم امیدوارم در آخرت بخشی از این زحمات را جبران کنم و از خدای تبارک و تعالی برایم طلب مغفرت نما، زیرا به راستی بهشت زیر پای شما مادر‌های مومن است، مادرم هرگز به خاطر شهادتم صبر خویش را از دست مده و بر خدا توکل کن و خدا صبر می‌دهد. ما در این دنیا چون امانتی هستیم و باید بازگردانده شویم.
اما شما برادران خوبم!
مطالبی را به عنوان برادر کوچکتان خدمتتان عرضه
می‌دارم و امیدوارم که با توکل به خداوند لایزال همواره آنها را به کار
بندید و راهگشایی برای زندگی و رسیدن به سعادت آخرت قرار دهید، تکالیف شرعی
خود را به طور تمام و کامل انجام دهید و در این راه از خودتان سستی نشان
ندهید که مسئول و مدیون خون شهدا هستید.
شهدا خواهان این هستند که راهشان تداوم یابد و اسلام همیشه پیروز و سرافراز بماند و در همه حال خدا را فراموش نکنید زیرا جواب در آخرت سخت است و زیاد قرآن بخوانید و به دستورات آن عمل کنید، دعا را فراموش نکنید که فقط انسان از راه عبادت به جایی می‌رسد وگرنه راه دیگری ندارد.
و شما خواهران عزیز!
شما مثل زینب کبری(س) که در کربلا بر تمامی مصائب و سختی‌ها صبر نمود و قیام و انقلاب اباعبدالله الحسین(ع) را با خطابه‌های روشنگر و دلنشین به پیروزی رسانید.شما هم اتکاء به زینب کبری(س) کنید.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
