شهید سید رضا طباطبایی سلیمانی

وصیت نامه شهید

بسم الله الرحمن الرحیم  
وقاتلوهم حتى لاتکون فتنه و یکون الذین کله لله - و بکشید (کافران) تا فتنه اى نباشد و باشد  تمام دین  براى الله.
با سلام و درود بى پایان به پیشگاه ساحت مقدس حضرت ختمى مرتبب رسول اکرم محمد مصطفى (ص) و خاندان گرامیش بویژه قطب عالم وجود صاحب العصر و زمان حضرت حجه ابن الحسن العسگرى مهدى موعود روحى و  ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا (عج) و نایب بر حق و بزرگوارش حضرت آیت الله العظمى امام خمینى رهبر کبیر انقلاب اسلامى و با سلام و درود بى کران بر رزم آوران سپاه توحید که با رزم بى امان و حماسه آفرین خویش عرصه را بر مزدوران بعثى تنگ  نموده و میروند تا آخرین ضربات خویش را بر پیکر پوشالى و رو به زوال صدامى وارد نمایند. و سلام و صلوات خداوند بر شهیدان بویژه سرور و سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین (ع) طلا یعه داران مکتب خونرنگ شهادت و سلام بر قهرمان  سالار پیام آوران شهداى بخون خفته کربلاى حسینى زینب کبرى (ص).
اکنون که تمامى اسلام در مقابل کفر و تمامى ایمان در مقابل شرک و الحاد قرار گرفته و جامعه اسلامى و خداجوى ایران در مقابل پیکار و مبارزه با دنیاى کفر و الحاد و استکبار و استبداد میباشد این حقیر وظیفه خود دانستم در عرصه پیکار و مبارزه حاضر تا به تکلیف الهى اسلامى انسانى خویش که همان ادامه  به اسلام و خون شهیدان انقلاب خونبار اسلامى میباشد عمل کرده باشم و حقیر با شناخت و آگاهى کامل  دراین راه قدم گذارده و هیچگونه اکراه و اجبارى نبوده و غرض فقط و فقط اطاعت از امر ولایت فقیه و رهبر کبیر انقلاب اسلامى میباشد. اینکه اینجانب سیدرضا طباطبائى وصایاى خود را آغاز میکنم.
- اولین وصیتم به ملت قهرمان و شهیدپرورایران است و آن است که توجه داشته باشید که درکارهاى خود جز به خدا و امدادهاى غیبى دل به چیز دیگرى نبندید و از هرآنچه غیرخداست چشم پوشیده و بدانید کارى که براى خداوند متعال انجام گیرد شکست و روال و فراموشى درآن راه ندارد و تنها نسل فى سبیل الله است که باقى و محفوظ میماند و دیگراینکه مبادا خداى ناکرده در رابطه با جنگ و جبهه خستگى و بى تفاوتى از خود نشان داده که این امرگناهى بس بزرگ و خیانتى آشکارو جبران ناپذیربه شهیدان و زیر پا گذاردن خون شهیدان ودهن کجى به معلولین و مجروحین است و دیگراینکه عزیزان ما به تکلیف عمل میکنیم و تکلیف ما را سیدالشهدا تعیین کرده است و نپرسید.همانطور که امام عزیزمان فرمودند  پیروزى دراین جنگ به حول وقوه الهى ازآن ماست و هیچگونه تردیدى درآن نیست و تازه اگر یک روزى در ظاهرخداى ناکرده شکست هم بخوریم ما به تکلیف خود عمل کرده و در روز قیامت در پیشگاه خداوند متعال هیچگونه سرافکندگى و شرمندگى نخواهیم داشت. وصیتى به برادران دانش آموز و آینده سازان این مملکت اسلامى برادران و خواهران عزیز دانش آموز از شما میخواهم هر چه بیشتر در راه کسب  علم و دانش و تهذیب نفس  کوشش کرده تا انشا الله درآینده بتوانیم از نظر علم و تفحص  همراه با تعهد به خودکفائى رسیده و کارهایمان را با دستان و افکار پرتوان خود انجام دهیم و معلوم است که در اینجا سخن من با برادران و خواهرانى است که متعهد و معتقد به انقلاب اسلامى بوده و قلب آنها بخاطر اسلام مى طپد و من از همه برادرانیکه قدرت و توانائى جنگیدن و رفتن به جبهه را دارند میخواهم که هر چه بیشتر به سوى جبهه ها هجوم آورده و جبهه ها را آنچنان که تاکنون گرم نگه داشته اید تنور  جنگ را گرم نگه دارید. تا انشا الله هر چه سریعتر با کمک و یارى خداوند کار متجاوزین بعثى را یکسره کرده و کربلاى مصلاى حسینى را از اشغال حزب کثیف بعث آزاد کنیم. و سخنى چند با مسئولیتى اموروآن اینکه قدراین ملت مظلوم مستضعف حزب الهى را بدانید که به همت و تلاش این امت حزب ا. . . بود که شما به این مقام و منصب رسیدید و من به آن دسته از مسئولینى که حاضر نیستند بعد ازهفت سال که از انقلاب میگذرد خود را با انقلاب و درخط امام قرار دهند و هنوز هم که هنوز است کارشکنى کرده و چوب لاى چرخ انقلاب میگذارند و سعى میکنند که با اعمال ضدانقلابى خویش چهره انقلاب را لکه دار و مردم مسلمان را از انقلاب جدا کنند هشدارمیدهم که هرچه سریعتر بخودآیند و دست از این عمل خلاف اسلام و انقلاب  برداشته و براه اسلام باز آیند وگرنه قهرانقلابى این ملت همانطور که بنى صدر و امثالهم را به دیار نیست و نابودى فرستاد شما را هم بزودى زود مفتضح و به زباله دان خواهند ریخت.
پیامى براى امت حزب الله  شهرمان
حقیر  بعنوان فردى چند سالى در این اجتماع اسلامى شما عضویت و شرکت داشتم. از شما برادران و خواهران و سروران گرام میخواهم که جنگ و جبهه و نماز جمعه را فراموش نکنید و بیش از پیش در نماز جمعه و جماعات و دعاهاى کمیل و توسل و مجالس شهدا شرکت کنید که وجود و بقاى ما در حرکت و مراسم مذهبى میباشد و مرگ و نابودى ما روزى است که از نماز جمعه و دیگر مجالس مذهبى کناره بگیریم.
در پایان توصیه هائى براى پدرومادر و خواهران و برادرانم
پدرجان سلامت باد و من از تو میخواهم که مرا ببخشید چرا که من نتوانستم حق شما را آنطور که شاید و باید یا اصلا ادا کنم . چرا که شما براى من زحمتها کشیدید و رنجها تحمل کردید. امیدوارم که مرا ببخشیدو حلالم کنید . مادرجان ازشما ممنون و سپاسگزارم که مرا شیرپاک خوراندى و مرا ازکوچکى با اهل بیت و امام حسین (ع) آشنا ساختى و زحمتها که برایم کشیدى امیدوارم که مرا حلال کنى و ببخشى . برادرانم از شما میخواهم که خط و راه مرا ادامه داده و نگذارید که سلاح من بر زمین بماند و درفراق من همچون کوه استوار و مقاوم باشید. خواهرانم از شما میخواهم که همچون زینب کبرى (س) مقاوم و استوار باشید و از پیام آوران خون شهیدان باشید و در حفظ و رعایت حجاب خود کوشا باشید. پدرومادرخواهران وبرادران از شما میخواهم که اگرحقیر توفیق و لیاقت پیدا کردم که به فوز شهادت برسم ناراحت نباشید و گریه و زارى نکنند چرا که شهادت فخر اولیا الله است و شهادت خط محمد (ص) و آل على (ع) است و هرکس که درخط محمد (ص) و على (ع) و برکشتى آنها سوار شود نجات خواهد یافت و من فکر نمیکنم که شما غیراز سعادت و کمال من چیزدیگرى از خداوند خواسته باشید.
و پیامى براى همسرم
و آن اینکه چند سالى که با هم بودیم و با هم زندگى کردیم از شما سپاسگزارم و از شما عذر میخواهم که حقیر نتوانستم در این مدت آنطور که شاید و باید به وظیفه خود عمل کرده باشم و همسر خوبى براى تو باشم و از تو میخواهم که مرا ببخشى و حلال کنى و از تو میخواهم که در تربیت فرزندم کمال دقت و کوشش را بنمائى. تا آنگونه که رضایت خداوند است ایشان بزرگ تا انشا الله  در آینده مثمرثمر براى اسلام باشد و در پایان از برادران و خواهران و پدرومادرم و همسرم و کلیه کسانى که بنحوى با آنها رفت و آمد داشتم از آنها حلالیت میطلبم و امیدوارم کار بدى از من دیدند به بزرگوارى خودشان حقیر را ببخشند. / والسلام           
سید رضا طباطبائى
14/4/1365