وصیت نامه شهید علی رحمانی
علی رحمانی، دوم اردیبهشت ۱۳۴۷، در شهر تاکستان به دنیا آمد. پدرش قربانعلی، کشاورز بود و مادرش فاخره نام داشت. دانش‌آموز دوم راهنمایی بود. از سوی گروه جنگ‌های نامنظم شهیدچمران در جبهه حضور یافت. یازدهم شهریور ۱۳۶۰، در کرخه‌نور بر اثر اصابت ترکش و گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
به گزارش نوید شاهد قزوین:

وصیت نامه شهید علی رحمانی

همیشه چون سدی استوار در راه انقلاب کوشش نمایید

 پس از عرض سلام، سلامتی شما را از خداوند قادر متعال خواستارم و برای شما در کارهای تان آرزوی موفقیت می کنم و امیدوارم که همیشه هم چون سدی استوار در راه انقلاب کوشش نمایید.
روحیه ها در جبهه ها خیلی بالاست؛ چنان که همه سر نماز از خدای خود توفیق شهید شدن در راهش را می طلبند.
ما در یک کیلومتری دشمن مزدور، مسجدی بنا کرده ایم و هر شب جمعه و چهارشنبه دعاهای کمیل و توسل می خوانیم.
خمپاره ها و تیربارها مثل باران بر سر ما می بارند؛ ولی به لطف خدای بزرگ تمام سربازان امام زمان(عج) از این همه خطرات مصون و در امانند.
همین چند روز پیش در مسجد قرائت قرآن داشتیم که چند خمپاره به نزدیکی مسجد خورد که یکی از هم سنگران ما بدجوری ترکش خورد.
عراقی ها از ترس جان شان از شب تا صبح با توپخانه سنگین، بی هدف شلیک می کنند. دشمن خیره سر بسیار آشفته است؛ طوری که ما هر روز تا صد متری دشمن می رویم و تمام مواضعشان را شناسایی می کنیم بدون این که آن ها متوجه شوند.
ظرف چند روز آینده -ان شاء الله- یک حمله همگانی در پیش است؛ امید می رود به یاری خدا، دشمن مزدور را از ایران اسلامی بیرون برانیم.
من در این سرزمین تا پای شهادت جان فشانی خواهم کرد.

منبع: بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین.

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده