تضمین داود، تقدیرم را رقم زد
به گزارش نوید شاهد سمنان؛ شهید داود کیفری نهم مرداد ۱۳۴۵ در روستای نوده از توابع شهرستان گرمسار دیده به جهان گشود. پدرش خداوردی و مادرش قمر نام داشت. دانشآموز سوم متوسطه در رشته انسانی بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. پنجم فروردین ۱۳۶۱ در رقابیه بر اثر اصابت گلوله به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای امامزاده اسماعیل شهرستان زادگاهش قرار دارد.
باید در راه خدا جون‌مون رو هم بدیم
یک روز که به خانه آمد. ناراحتی را در چهره‌اش دیدم. گفتم: «چی شده بابا؟» چیزی نگفت. اصرار که کردم گفت: «امروز برای یکی از بچه‌ها اتفاقی افتاده.» گفتم: «چه اتفاقی؟»
گفت: «داشتیم آموزش می‌دیدیم. مربی‌مون نارنجک پرت کرد. یکی از دوستان‌مون که رفت خیز بردارد، ترکش به چشمش خورد. یکی از چشمانش رو از دست داد!»
ناراحت شدم و گفتم: «این کارها چه فایده‌ای داره؟ می‌رید چشماتون رو از دست می‌دین.»
با قاطعیت گفت: «بابا! چشم که چیزی نیست؛ باید در راه خدا جون‌مون رو هم بدیم.»
(به نقل از پدر شهید)
تضمین داود ؛ تقدیرم را رقم زد
پس از شهادت داود، وقتی برادرش به خواستگاری‌ام آمد تردید داشتم چه جوابی بدهم؛ بالاخره تصمیم گرفتن در این موارد دشوار است. بعد از چند شب، شهید به خوابم آمد و گفت: «آینده‌ات رو تضمین می‌کنم؛ مشکلی پیش نمی‌آید. با برادرم زندگی خوبی خواهی داشت.»
خیالم راحت شد. بعد از چند روز که برای جواب گرفتن آمده بودند جواب مثبت دادم. حالا هم پس از سال‌ها زندگی خوبی دارم و هیچ مشکلی ندارم.
(به نقل از همسر برادر شهید)
عاشق شهادتم!
مدتی که در جبهه بود سه تا نامه فرستاد. در هر سه نوشته بود: «عاشق شهادتم!»
افتخار ما این است که فرزندی داشتیم و در راه خدا دادیم. ان‌شاءالله همه شهدا با شهدای کربلا محشور شوند و دست ما و دیگر رزمنده‌ها را بگیرند!
درس خوان، مؤدب و فهمیده بود. از همان اول خدا او را ساخته بود که به اینجا برسد. از کودکی تا وقتی که شانزده سالش شد هیچ نارضایتی از او نداشتیم.
(به نقل از پدر شهید)
انتهای پیام/
