آجودان مخصوص شهید «حسن اقارب پرست» در ارتش شاهنشاهی، با انقلاب شد یکی از درخشانترین و پاکترین اسوههای خلوص و معنویت و عرفان در تاریخ جنگ... از «دزلی» و «مریوان» تا «شرهانی» و «فکه»، داستان زندگی او عاشقانه ترین حماسه دوران است. حماسه حیات فرمانده دلیر و شجاع لشکر 27 حضرت محمد رسول الله (ص) که پس از 11 بار مجروحیت شدید، گفته بود: «نذر کردم به نیت 12 امام که بار دوازدهم شهید شوم و زنده برنگردم» و «رضا چراغی» اجرش را این بار با شهادت گرفت...
سردار «باقرزاده» فرمانده کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح با حضور در منزل مادر سرباز شهید «غلامحسین دماوندی» از تفحص پیکر این شهید والامقام خبر داد.
شهید بزرگ «قدس»، جانشین «شیخ یاسین» شهید، یک روز پیش از آنکه هدف موشک های بالگرد آپاچی رژیم تروریست صهیونی قرار گیرد و به فیض شهادت نائل شود، در مصاحبه مطبوعاتی خود گفته بود ما پیروزیم. صبح روز شهادت، که داشت از خانه خارج می شد، به گفته پسرش محمد، تفالی زد و شعری آمد با این مضمون: خدایا! همه آرزویم شهادت است... و گفت این زیباترین شعر و آرمان و آرزوی من در زندگی است. هنوز چند ساعت از این گفته نگذشته بود که ناگهان با یک انفجار....
در مدت اسارت در چنگ ضد انقلاب، مورد شدیدترین شکنجه ها قرار گرفت و وقتی از او خواسته شد که با بی سیم دستور تخلیه و واگذاری پادگان سنندج را صادر نماید، این چنین با شجاعتی بی نظیر بانگ بر آورد که: «من سرهنگ ستاد ایرج نصرت زاد، جانم فدای ایران، درود بر رهبر انقلاب ،زنده باد ارتش جمهوری اسلامی ایران، زنده باد فرماندهان گردان تیپ یکم، خدا حافظتان، نصرت زاد.» مزدوران جنایتکار که از پیام او سخت عصبانی و ناراحت شده بودند او را در همان لحظه به شهادت رساندند.
سردار «باقرزاده» فرمانده کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح با حضور در منزل پدر و مادر شهید دانش آموز «علی تقوی فر» از شهدای شهرستان گناباد از تفحص پیکر این شهید والامقام خبر داد.
گفتهاند شب قبل از عمليات میگفت: «شهادت به من نزديک است و به زودی به آسمان پرواز می کنم.» او این ادراک شهادت را یک روزه به دست نیاورده بود. تمام عمرش از کودکی، تمرین آماده شدن برای عروج بود و خودسازی و خالص شدن در مسیر بندگی. شهیدی که تقوی و تهجد و معنویت، زاد راهش بود و تفکر بسیجی و بصیرت ولایی و معرفت عمیق و اصیل دینی، کوله بارش در این سیر الی الله که مقصد و منتهایش در جبهه «شرهانی» در حالی که ذکر مقدس «یا زهرا (س)» بر لب داشت و مثل مادر همه شهیدان گمنام و بی مزار و بی نشان، تا سالها پیکرش در خاک غربت، رازدار غربت بقیع بود.