شهید ناصر جمشیدی
سهشنبه, ۲۸ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۱۳
شهید ناصر جمشیدی فرزند غلامعلی در سال 1331 در اراک چشم بجهان گشود. پدرش فردی بسیار زحمت کش و متدین و مؤمن بود و مادرش شیر زنی بود که حضرت زینب(س) و الگو و سر لوحه خود قرار داده بود. شهید ناصر دوران طفولیت و کودکی خود را در این خانواده نمونه گذراند از خصوصیات اخلاقی و فردی شهید می توان گفت که ایشان همیشه در برابر بزرگتر از خودش ...
نام پدر: غلامعلی
تاریخ تولد: ١٣٣١/٠٧/١٤
محل تولد: اراک
نام عملیات: پدافندی
تاریخ شهادت:
محل شهادت: هویزه
قسمتی از وصیت شهید
شهید ناصر جمشیدی فرزند غلامعلی در سال 1331 در اراک چشم بجهان گشود. پدرش فردی بسیار زحمت کش و متدین و مؤمن بود و مادرش شیر زنی بود که حضرت زینب(س) و الگو و سر لوحه خود قرار داده بود. شهید ناصر دوران طفولیت و کودکی خود را در این خانواده نمونه گذراند از خصوصیات اخلاقی و فردی شهید می توان گفت که ایشان همیشه در برابر بزرگتر از خودش مخصوصاً پدر و مادرش فروتن و متواضع بود و همیشه سعی می کرد به دیگران کمک کند و به خواهران و برادارن کوچکتر خود نیز احترام و مهربانی میکرد. شهید دوران تحصیلی خود را در مدارس محسنی و بهشتی (شاپور سابق) گذراند بعد از آنکه این دوران را با موفقیت گذراند، به خدمت ارتش درآمد ابتدا خدمت خود در ارتش در تهران بود قبل از انقلاب در سالهای زمانی که حکومت نظامی اعزام شده بود و در زمانی که درگیریهای خیابانی بین مردم و ارتش بود شهید در آن زمان از محل خدمت خود در تهران فرار کرد و به اراک گریخت. ساواک در آن زمان بدنبال ایشان بودند خانه به خانه فامیل و آشنایان را می گشتند تا او را بیابند. ساواک به مدت دور روز پدر شهید را در باز داشتگاه نگهداشتند تا شهید خود را معرفی کند به ساواک. بعد از دو روز که شهید را نتوانستند بیابند پدر ایشان را آزاد کردند. بعد از پیروزی انقلاب ایشان دوباره به خدمت ارتش در آمد. در همدان در ارتش به خدمت نظام مشغول شد. از فعالیتهای ایشان می توان گفت که ایشان اولین کسی بود که صندوق قرض الحسنه در تیپ سه همدان را افتتاح نمود. در زمان جنگ ایشان به عنوان فرمانده تانک 227 در تیپ سه همدان بود. ایشان در هنگام جنگ به اتفاق همرزمانش توانسته بود که بوسیله تانک یک هلی کوپتر را بزنند.
در روز پانزده دی ماه سال 1359 با حمله هماهنگ شده تیپ سه همدان که از جاده حمید به وسوسنگرد آغاز شده بود با سرعت و ظرف مدت دو ساعت در مواضع دشمن تا کوخه پیشروی کنند.
و توانسته بودند از طریق پلهای احداثی دشمن، کرانه جنوبی کوخه کور را در مدت 5 ساعت آزاد سازند و ضربات محکمی به نیروهای دشمنی وارد کنند. در هنگام عبور از این رودخانه با میدان مین برخورد کردند و با منطقه جفیر و پادگان حمید که عقبۀ دشمن محسوب می شدند و دست نخورده در اختیار دشمن باقی مانده بود و نقطه خفت دشمن نیز حساب می شد و دشمن عملیات خود را در روز بعد از همان مکان آغاز نمود. و تانکی را که شهید جمشیدی فرماندهی آن را بعهده داشت در محاصره هلی کوپترهای دشمن قرار گرفت و هلی کوپترهای دشمن به تانک حمله کردند. و تانک بر اثر اصابت موشک هلی کوپتر آتش گرفت و شهید به اتفاق و همراهی چهار نفر از همرزمانش در تانک بودند به درجه رفیع شهادت نائل گشتند.
هم اکنون د رهمدان یادمانی و محلی بنام شهید ساخته شده تا شجاعتها و دلانوریهای ایشان در برابر دفاع از اسلام و دین و ملت ناموس کشور سرلوحه و الگویی برای آیندگان باشد.
روحش شاد و یادش گرامی و راهش ادامه باد.
شهید ناصر جمشیدی فرزند غلامعلی در سال 1331 در اراک چشم بجهان گشود. پدرش فردی بسیار زحمت کش و متدین و مؤمن بود و مادرش شیر زنی بود که حضرت زینب(س) و الگو و سر لوحه خود قرار داده بود. شهید ناصر دوران طفولیت و کودکی خود را در این خانواده نمونه گذراند از خصوصیات اخلاقی و فردی شهید می توان گفت که ایشان همیشه در برابر بزرگتر از خودش مخصوصاً پدر و مادرش فروتن و متواضع بود و همیشه سعی می کرد به دیگران کمک کند و به خواهران و برادارن کوچکتر خود نیز احترام و مهربانی میکرد. شهید دوران تحصیلی خود را در مدارس محسنی و بهشتی (شاپور سابق) گذراند بعد از آنکه این دوران را با موفقیت گذراند، به خدمت ارتش درآمد ابتدا خدمت خود در ارتش در تهران بود قبل از انقلاب در سالهای زمانی که حکومت نظامی اعزام شده بود و در زمانی که درگیریهای خیابانی بین مردم و ارتش بود شهید در آن زمان از محل خدمت خود در تهران فرار کرد و به اراک گریخت. ساواک در آن زمان بدنبال ایشان بودند خانه به خانه فامیل و آشنایان را می گشتند تا او را بیابند. ساواک به مدت دور روز پدر شهید را در باز داشتگاه نگهداشتند تا شهید خود را معرفی کند به ساواک. بعد از دو روز که شهید را نتوانستند بیابند پدر ایشان را آزاد کردند. بعد از پیروزی انقلاب ایشان دوباره به خدمت ارتش در آمد. در همدان در ارتش به خدمت نظام مشغول شد. از فعالیتهای ایشان می توان گفت که ایشان اولین کسی بود که صندوق قرض الحسنه در تیپ سه همدان را افتتاح نمود. در زمان جنگ ایشان به عنوان فرمانده تانک 227 در تیپ سه همدان بود. ایشان در هنگام جنگ به اتفاق همرزمانش توانسته بود که بوسیله تانک یک هلی کوپتر را بزنند.
در روز پانزده دی ماه سال 1359 با حمله هماهنگ شده تیپ سه همدان که از جاده حمید به وسوسنگرد آغاز شده بود با سرعت و ظرف مدت دو ساعت در مواضع دشمن تا کوخه پیشروی کنند.
و توانسته بودند از طریق پلهای احداثی دشمن، کرانه جنوبی کوخه کور را در مدت 5 ساعت آزاد سازند و ضربات محکمی به نیروهای دشمنی وارد کنند. در هنگام عبور از این رودخانه با میدان مین برخورد کردند و با منطقه جفیر و پادگان حمید که عقبۀ دشمن محسوب می شدند و دست نخورده در اختیار دشمن باقی مانده بود و نقطه خفت دشمن نیز حساب می شد و دشمن عملیات خود را در روز بعد از همان مکان آغاز نمود. و تانکی را که شهید جمشیدی فرماندهی آن را بعهده داشت در محاصره هلی کوپترهای دشمن قرار گرفت و هلی کوپترهای دشمن به تانک حمله کردند. و تانک بر اثر اصابت موشک هلی کوپتر آتش گرفت و شهید به اتفاق و همراهی چهار نفر از همرزمانش در تانک بودند به درجه رفیع شهادت نائل گشتند.
هم اکنون د رهمدان یادمانی و محلی بنام شهید ساخته شده تا شجاعتها و دلانوریهای ایشان در برابر دفاع از اسلام و دین و ملت ناموس کشور سرلوحه و الگویی برای آیندگان باشد.
روحش شاد و یادش گرامی و راهش ادامه باد.
نظر شما