آيا تاريخ ما را باور خواهد كرد؟
سه‌شنبه, ۱۹ تير ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۵۳
چه نيكوست كه از حسين و از انقلاب حسين بهره ها بگيريم و مى گويم اگر عاشوراى امسال بگذرد و ما از اين درخت بارور بهره اى از بيدارى و اراده و استقامت براى راه طولانى و پر مشقتى كه در پيش داريم نگيريم ، زيان بزرگى به ما وارد خواهد آمد...
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی ؛ شهید محسن رضایی در سال 1345، در شهرستان اراک به دنیا آمد. پدرش مرتضی نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به
عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. پانزدهم تیر 1365، با سمت آرپی جی زن در مهران بر اثر
اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در زادگاهش واقع است.
بسم الله الرحمن الرحيم
ما مثل حسين (ع) وارد اين جنگ شديم و مثل حسين (ع) بايد به شهادت برسيم. ( امام خمينى )
با سلام و درود به رهبر انقلاب و با درود بر پيامبر اكرم حضرت محمد(ص) بشارت دهنده، ترساننده و چراغ هدايت و با درود بر اهل بيت طاهر و ياران پاك و برگزيده او و با درود بر فرزند شهيدش كه خون خود را در راه پروردگار عطا فرمود و براى بشريت و انسان راه جديدى در جانبازى و ايثار و شهادت گشود.
يادواره عاشورا تنها بعنوان تزريق خون تازه و جديدى در نهاد و قلب نهضت مقدس نسيت ، بلكه به منزله تحريك عقل و بيدارى فكر نيز مى باشد.
امسال كه سال هزار و چهار صد و پنج هجرى قمرى است و مصادف با گذشت چهارده قرن از تولد اين اختر تابناك امامت حسين عليه السلام مى گذرد ، چه نيكوست كه از حسين و از انقلاب حسين بهره ها بگيريم و مى گويم اگر عاشوراى امسال بگذرد و ما از اين درخت بارور بهره اى از بيدارى و اراده و استقامت براى راه طولانى و پر مشقتى كه در پيش داريم نگيريم ، زيان بزرگى به ما وارد خواهد آمد .
آيا ميدانيد ملتى كه چشمه سرشارى از عشق و تعصب و ايثار همانند چشمه حماسه كربلا در اختيار دارد چه مصيبت بزرگى خواهد بود كه افراد اين ملت با داشتن چنين چشمه سرشار، تشنه بماند و در به در به دنبال آب باشد و دست به دامان دجالان و دروغگويان شوند.
چه بدبختى و زيان بزرگى خواهد بود اگر امسال عاشورا بگذرد و مظلومان و مستضعفان در عراق و افغانستان و لبنان و كشورهاى خليج فارس درس آزادى و رهايى از وجود حاكمان خود نياموزند با وجود اينكه تجربه فرزند شهيد پيامبر را داشتيم باز هم صدام شرف و ناموس و آبرو و حيثيت ما را جريحه دار مى كند.
مگر نه اينكه ابا عبد الله حسين (ع) با صداى رسا و بلند اين چنين فرموده اند كه در تاريخ ثبت گرديد :
« اين زنا زاده پسر زنا زاده مرا مجبور كرده است كه يا خوارى و ذلت را اختيار كنم و يا كشته شوم و هيهات كه ذلت از ما بدور است .»
اينجاست كه حضرت بهترين ياران وفادار خود را آنان كه اهل بصيرت و شايسته رهبرى امت بودند را فدا كرد اهل بيت خود را كه افتخار ملت و سروران بشريت بودند فدا كرد بچه شيرخوار خود را كه گوهر شرف خاندان هاشم بود تقديم كرد همسر و فرزندان خود و آنچه را كه در اختيار داشت در راه خدا و در راه رسالت خداوندى و بخاطر حق و آزادى قربانى‌كرد.
آيا مى توانيم به تاريخ بگوئيم كه از فرزند شهيد پيامبر پيروى مى كرديم در حاليكه صدام به شرف و ناموس ما تجاوز مى كرد و خون افراد بى گناه را در خيابانها و گذرگاه هاى عمومى مى ريخت و با ظلم و تجاوز و تعدى بر ما مسلط شده و بر سرزمين عراق سايه اندوه و غم و فاجعه را مى گستراند . آيا تاريخ ما را باور خواهد كرد؟
از ما خواهند پرسيد چرا از امام خود پيروى نكرديد طبق آيه شريفه كه مى فرمايد: اى آنان كه ايمان آورديد چيست شما را كه هر گاه كه گفته شود به شما برخيزيد در راه خدا جهاد كنيد آيا خشنود شديد به زندگانى دنيا به جاى آخرت همانا نيست بهره زندگانى دنيا در آخرت مگر اندك .
و آيا آن كس كه در ركاب صدام گام بر مى دارد تا با اسلام بجنگد و ستيز كند آيا اين چنين كسى از پيروان و امت حسين عليه السلام است آيا كسى كه احساس ترس كند و به دستاويزهاى گوناگون به باطل متصل مى شود تا خود را تبرئه كند همان طور كه ابن سعد كرد اين چنين كسى از امت حسين است .
برخى از آنان بهانه مى آورند كه مسئول زندگى خانواده است و در انديشه آينده فرزندان خود است .
آيا ارزش مال و زن و فرزند در نزد او بيش از خدا و پيامبر خدا و جهاد در راه آنان است؟
مگر نخوانده ايد كه خداوند فرموده :
قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُم مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ
پس برادرها، ما همگى در قبال اسلام وظيفه داريم و وظيفه ما جنگ است و هر كس كوتاهى كند و الله فرداى قيامت نمى تواند جواب شهدا را بدهد .
در پايان دوستانى كه اين وصيت نامه را مى خوانند انشاء الله به آن عمل كنند و نيز مرا حلال كنند .
والسلام
63/12/8
وصيت‌نامه شهید محسن رضایی
بسم الله الرحمن الرحيم
ما مثل حسين (ع) وارد اين جنگ شديم و مثل حسين (ع) بايد به شهادت برسيم. ( امام خمينى )
با سلام و درود به رهبر انقلاب و با درود بر پيامبر اكرم حضرت محمد(ص) بشارت دهنده، ترساننده و چراغ هدايت و با درود بر اهل بيت طاهر و ياران پاك و برگزيده او و با درود بر فرزند شهيدش كه خون خود را در راه پروردگار عطا فرمود و براى بشريت و انسان راه جديدى در جانبازى و ايثار و شهادت گشود.
درود بر حسين امام حق و چراغ هدايت و كشتى نجات و پرچمدار خط شهادت و جهاد.
درود بر شهيدان اهل بيت و بر ياران وفادار او ، درود بر آن بانوى بزرگ كه پيام خون پاك برادر و پرچم مظلوميت امام حسين(ع) را بر دوش گرفت و پيشاپيش مجاهدان در راه خدا گام برداشت .
درود بر شهدايى كه در راه حسين گام بر داشتند و به سوى الله رفتند. امام حسين (ع) تنها قهرمان حماسه تاريخ بزرگ پيروزى خون بر شمشير نبود بلكه او كانونى بود كه هر سال بلكه هر روز خورشيد انقلاب از آنجا پرتو افشانى مى كرد كه از هر سرزمينى كربلايى و از هر روزى عاشورايى بسازد .امام حسين عليه السلام امروز و هر روز در دل مظهر عشق به شهادت و در عقل مظهر چراغ هدايت و راهنمايى و در انقلاب مظهر راه خدا و در ملت و مردم مظهر و الگوى شجاعت و فداكارى است.
« و لا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون »
نپنداريد آنان را كه در راه خدا كشته شدند مردگانند بلكه آنان زنده اند و نزد پروردگار خويش روزى دارند.
و اى كاش دانستم و مى شناختم آيا زنده اى مانند امام حسين عليه السلام وجود دارد كه ميليونها سال زندگى كرده باشد و ميليونها انسان از او پيروى كنند.
چه عظيم و بزرگ است ايمان به خداوند و جهاد در راه او و چه افتخار بزرگى است مرگ براى خدا و چه والاست زندگانى آنانكه در راه پيروزى حق كشته شدند تا نهال جمهورى اسلامى آبيارى شود.يادواره عاشورا تنها بعنوان تزريق خون تازه و جديدى در نهاد و قلب نهضت مقدس نسيت ، بلكه به منزله تحريك عقل و بيدارى فكر نيز مى باشد.
امسال كه سال هزار و چهار صد و پنج هجرى قمرى است و مصادف با گذشت چهارده قرن از تولد اين اختر تابناك امامت حسين عليه السلام مى گذرد ، چه نيكوست كه از حسين و از انقلاب حسين بهره ها بگيريم و مى گويم اگر عاشوراى امسال بگذرد و ما از اين درخت بارور بهره اى از بيدارى و اراده و استقامت براى راه طولانى و پر مشقتى كه در پيش داريم نگيريم ، زيان بزرگى به ما وارد خواهد آمد .
آيا ميدانيد ملتى كه چشمه سرشارى از عشق و تعصب و ايثار همانند چشمه حماسه كربلا در اختيار دارد چه مصيبت بزرگى خواهد بود كه افراد اين ملت با داشتن چنين چشمه سرشار، تشنه بماند و در به در به دنبال آب باشد و دست به دامان دجالان و دروغگويان شوند.
چه بدبختى و زيان بزرگى خواهد بود اگر امسال عاشورا بگذرد و مظلومان و مستضعفان در عراق و افغانستان و لبنان و كشورهاى خليج فارس درس آزادى و رهايى از وجود حاكمان خود نياموزند با وجود اينكه تجربه فرزند شهيد پيامبر را داشتيم باز هم صدام شرف و ناموس و آبرو و حيثيت ما را جريحه دار مى كند.
مگر نه اينكه ابا عبد الله حسين (ع) با صداى رسا و بلند اين چنين فرموده اند كه در تاريخ ثبت گرديد :
« اين زنا زاده پسر زنا زاده مرا مجبور كرده است كه يا خوارى و ذلت را اختيار كنم و يا كشته شوم و هيهات كه ذلت از ما بدور است .»
اينجاست كه حضرت بهترين ياران وفادار خود را آنان كه اهل بصيرت و شايسته رهبرى امت بودند را فدا كرد اهل بيت خود را كه افتخار ملت و سروران بشريت بودند فدا كرد بچه شيرخوار خود را كه گوهر شرف خاندان هاشم بود تقديم كرد همسر و فرزندان خود و آنچه را كه در اختيار داشت در راه خدا و در راه رسالت خداوندى و بخاطر حق و آزادى قربانى‌كرد.
آيا مى توانيم به تاريخ بگوئيم كه از فرزند شهيد پيامبر پيروى مى كرديم در حاليكه صدام به شرف و ناموس ما تجاوز مى كرد و خون افراد بى گناه را در خيابانها و گذرگاه هاى عمومى مى ريخت و با ظلم و تجاوز و تعدى بر ما مسلط شده و بر سرزمين عراق سايه اندوه و غم و فاجعه را مى گستراند . آيا تاريخ ما را باور خواهد كرد؟
از ما خواهند پرسيد چرا از امام خود پيروى نكرديد طبق آيه شريفه كه مى فرمايد: اى آنان كه ايمان آورديد چيست شما را كه هر گاه كه گفته شود به شما برخيزيد در راه خدا جهاد كنيد آيا خشنود شديد به زندگانى دنيا به جاى آخرت همانا نيست بهره زندگانى دنيا در آخرت مگر اندك .
و آيا آن كس كه در ركاب صدام گام بر مى دارد تا با اسلام بجنگد و ستيز كند آيا اين چنين كسى از پيروان و امت حسين عليه السلام است آيا كسى كه احساس ترس كند و به دستاويزهاى گوناگون به باطل متصل مى شود تا خود را تبرئه كند همان طور كه ابن سعد كرد اين چنين كسى از امت حسين است .
حضرتش عليه السلام به ابن سعد فرمود: هان اى ابن سعد مگر از خداوندى كه بازگشت تو به سوى اوست نمى ترسى كه با من مى جنگى مگر نمى دانى من فرزند كيستم اين مردم را رها كن و با من باش به خداوند نزديكتر خواهى بود.
ابن سعد گفت: بيم آن دارم كه خانه ام ويران گردد.
امام عليه السلام فرمود : من آن را براى تو باز سازى مى كنم.
گفت :مى ترسم كه زمين ها و املاكم را از من بگيرند.
حضرت فرمود: بهتر از آنرا از دارايى خود در حجاز به تو خواهم داد.
گفت : زن و فرزند دارم و بر آنها ترس دارم.
حضرت ساكت شد و پاسخى ديگر نداد و در حالى كه از او دور مى شد. فرمود: خداوند دير يا زود تو را در بستر خواهد كشت و روز قيامت تو را نخواهد آمرزيد .
هستند هنوز بسيار كسانى كه مانند عمر ابن سعد به بهانه هاى باطل متوسل مى شوند و هدفى جز فرار و گريز از بار مسئوليت جهان ندارند.برخى از آنان بهانه مى آورند كه مسئول زندگى خانواده است و در انديشه آينده فرزندان خود است .
آيا ارزش مال و زن و فرزند در نزد او بيش از خدا و پيامبر خدا و جهاد در راه آنان است؟
مگر نخوانده ايد كه خداوند فرموده :
قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُم مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ
بله اگر هستيد پدران شما و فرزندان شما و برادران شما و همسران شما و بستگان شما و ثروتهايى كه اندوخته ايد و تجارتى كه از كسادیش مى ترسيد و خانه هايى كه خوش داريد دوست تر و بهتر است براى شما از خدا و پيامبران و جهاد در راه خدا پس منتظر باشيد خداوند امر و فرمان خود را نازل كند و خداوند قوم نافرمان و فاسق را هدايت نخواهد كرد. (سوره توبه )
در پايان دوستانى كه اين وصيت نامه را مى خوانند انشاء الله به آن عمل كنند و نيز مرا حلال كنند .
والسلام
63/12/8
پاسدار امام زمان محسن رضايى
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
نظر شما
