آتش شوق در جانم زبانه می کشد

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید محمد علی حسینی پنجم فروردین 1347 ‏، در روستای سارجلو از توابع شهرستان اراک به دنیا آمد. پدرش سیدمهدی و مادرش اقدس نام داشت. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. کارگر بود، به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. دوازدهم شهریور 1366 ، در سردشت هنگام درگیری با نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش گلوله توپ به کمر و پا، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش واقع است.

وصیت نامه شهید:

بسم الله الرّحمن الرّحیم 

الّذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله باموالهم و انفسهم، اعظم درجه عند الله و اولئک هم الفائزون

آنانکه ایمان آوردند و از وطن هجرت گزیدند و در راه خدا با مال و جانشان جهاد کردند، آنها را نزد خدا مقام بلندی است. بالخصوص رستگار و سعادتمندان دو عالمند.

با سلام و درود به خداوند متعال و یکایک پیامبران و بر حضرت مهدی (عج الله) و نایب بر حقّش امام خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی، امید مستضعفان جهان و کوبندۀ ستمگران و با سلام و درود بر تمامی رزمندگان و شهدای عزیز اسلام بالأخص سرور شهیدان حسین ابن علی (ع) و شهدای عملیات خیبر. با سلام و درود به تمامی دوستان خالص خداوند و شما خانواده های شهدا و امت شهید پرور.

شهادت افتخاری برای پدر و مادر

هرگاه پیکر هم سنگری را تشییع می کنند، آتش شوق در جانم زبانه می کشد و مرا به سرمنزل مقصود فرا می خواند. همچون سردار شهیدان حسین ابن علی (ع) که گفت: من مرگ با عزّت را بهتر می دانم تا آنکه در زیر بار ذلّت بمانیم. اگر من لیاقت شهادت پیدا کردم شما پدران و مادران خیال نکنید فرزندی از دست داده اید و مصیبتی بر شما وارد شده است. خیر، اصلا ً هیچ وقت از این فکرها نکنید که این مصیبت نیست بلکه کمال افتخار است. شماها باید شکر خدا را بجا آورید که فرزندی داشته اید که در راه خدا هدیه کرده اید. مواظب باشید که با نارحتی کردن، باعث نارضایتی خداوند نشوید.

مادرانی هستند که چهار فرزندشان را در راه اسلام هدیه کرده اند و باز هم شکر خدا را بجا می آورند و می گویند: خدایا من در مقابل تو هیچ فرزند دیگری ندارم که هدیه در راهت نمایم. مادران و پدران صبر و استقامت شماها در این راه اجری عظیم در پیشگاه پروردگار دارد. بدان خدایی که بخشنده است، گیرنده جان است و آنکه آفریده است، می میراند و آنکه مبتلا کننده است، شفا دهنده است. خدا زمام کلیۀ امور آفرینش از دو در مرگ و حیات، قدرت اوست و خداوند پیدایش را آفریده است و هر لحظه ای و در هر مکانی که مصلحتی بداند، لطفش را شامل حال بندگانش می گرداند.

جوانانتان را تشویق کنید که به جبهه بروند

از شما خانواده ، فامیلان، پدر و مادرم می خواهم برای من گریه نکنید. برای حسین ابن علی (ع) گریه کنید. همچو زینب باشید، چرا که شهادت یک نوع سعادت است. کسی که سعادت و رحمت خداوند نصیبش شده است، برای او گریه کردن ندارد. لذا در این راه صبر و استقامت شما کوبندۀ منافقین و دشمنان اسلام می باشد. چنانکه اگر شما عزیزان نتوانید نبودن مرا در میان خودتان تحمّل کنید، برای من گریه نکنید. برای اوّلین پیشوای شیعیان جهان گریه کنید. علی (ع) مرگ را دوست می داشت و عاشق شهادت بود و همانا ای پدران و مادران عزیز اگر فرزندان شما در راه اسلام می خواهند قدم بردارند، از آنها جلوگیری نکنید که در آخرت باید جوابگوی علی (ع)، فاطمۀ زهرا سلام الله علیها باشد. آنها را در این راه آزاد بگذارید که هیچ، بلکه تشویقشان بکنید تا بتوانند به خوبی در راه اسلام خدمت کنند.

ای عزیزان جبهه جنگ احتیاج به جوان های شما دارد. مبادا مانع رفتن آنها به جبهه بشوید. جنگ ما، جنگ صدّام و کفر است. همانا شما اگر ایمان به اسلام دارید و شیعه هستید، جوان های خودتان را برای هدایت خود و هدایت وطن و اسلام وادار کنید. برادران عزیز سعی کنید که شما قبل از اینکه مرگ به سراغ شما بیاید، شماها به استقبال مرگ بروید. ای عزیزان دل به این دنیا مبندید که این دنیا محلّ امتحان بشر است و همچنین شما ملّت شهید پرور دست از کمک های مالی و جانی برندارید. دست دعا به امام و رزمندگان بردارید. من عاجزانه از شما عزیزان می خواهم که امام را تنها نگذارید. کاری نکنید که باعث ناراحتی قلب امام بشود. پدرم و مادر عزیزم و برادر و خواهرعزیزم، مرا ببخشید اگر این فرزند حقیر، شما را اذیت کرده است. اگر قلب شما را ناراحت کردم، شماها به بزرگی خودتان و به خوبی محبّت های خودتان مرا عفو کنید. فامیلان عزیزم اگر به شما توهینی یا بی معرفتی کرده ام، مرا به بزرگی و محبّت های خودتان عفو کنید. بدان خدایی که بخشندۀ حیات است، گیرندۀ جان است و آنکه آفریننده است، میراننده است و آنکه مبتلا کننده است، شفا دهنده است.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی