آرزوی شهادت سرباز شهید «محمد کوچکی»
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید محمد کوچکی چهاردهم مرداد سال 1344 در شهر تهران در خانواده‌ای مذهبی و متدین و عاشق اهل‌بیت(ع) که صفا و صمیمیت در بین آن‌ها موج می‌زد، دیده به جهان گشود. از همان موقعی که خودش را شناخت فرائض دینی‌اش را مرتب و بدون وقفه انجام می‌داد. وقتی خواندن و نوشتن را آموخت با علاقه زیادی قرآن و دیگر ادعیه را می خواند و سعی می‌کرد در قرائت قرآنش مداوت داشته باشد. توانست تا دوم ابتدایی به تحصیلش ادامه دهد و پس از ترک تحصیل در یک قنادی کار می‌کرد و از این راه درآمدی کسب می‌کرد.
محمد وقتی بزرگ‌تر شد و خودش و دنیای پیرامونش را کاملاً شناخت، دنیا را پلی می‌دانست به سوی قرب الی‌الله و مسیری به سوی جاودانگی. محمد در سال 1365 ازدواج کرد و یگانه دخترش دو ماهه بود که او به شهادت رسید. در سالهای جنگ تحمیلی برای حضور در جبهه مهیاشد. او مرگ، در راه دلبر را زنده بودن می‌دانست که ما می‌میریم تا زنده بمانیم و آن‌ها می‌کشند تا حکومت کنند. مهربان و دلسوز و با استعداد و با محبت بود.
شهید محمد کوچکی در سال 1365 به خدمت مقدس سربازی فرا خوانده شد و پس از یک دوره آموزشی به عنوان پاسدار وظیفه در سپاه پاسداران مشغول به خدمت شد. او در واحد تدارکات لشکر 17 علی بن ابی‌طالب(ع) خدمت می‌کرد که در تاریخ هشتم آبان سال 1366 در جاده اهواز - خرمشهر در یک سانحه رانندگی ضربه مغزی شد و در حین انتقال به بیمارستان به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در گلزار شهدای شهر اراک به خاک سپرده شد.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
