بریده ای از زندگی شهید «علی خوشرو»
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید علی خوشرو پاسداری بود که حدیث آرزومندی را جز واثق شدن به الطاف خداوندی نمی‌دید. او زاده دیار صداقت و سادگی بود که در سوم فروردین سال ۱۳۳۸ در روستای رازقان از توابع بخش خرقان ساوه متولد شد. از کودکی دست‌های کودکانه‌اش را به قنوت می‌گرفت و از خالق خویش راه راست را طلب می‌کرد. در جوانی بزرگ مردی شد و با رفتار و کردار خویش انسان کاملی می‌ماند که گویا مراحل ایمان را با تمام وجود طی کرده بود. پدر و مادرش در تربیت وی جدیت زیادی داشتند. از همان طفولیت او را با خود به مسجد می‌بردند. این حضور معنوی باعث شد که از کودکی به نماز و انجام فرائض دینی مقید شود.
علی در هفت سالگی به مدرسه رفت و دوران ابتدایی را در زادگاه خود گذراند. اگر چه مثل بچه‌های دیگر روستا بسیار دوست داشت به ادامه تحصیل بپردازد اما عدم وجود امکانات آموزشی در روستا که نتیجه حکومت طاغوت بود، سد راهی در پیشرفت او شد و مجبور شد برای ادامه زندگی یار و مددکار پدر باشد. سپس مشغول به کار شد.
در بحبوحه انقلاب به صف مبارزه مردمی پیوست و پس از پیروزی انقلاب، لباس سبز پاسداری را به تن کرد و از همان سال‌های آغاز جنگ روح نا آرام و بی‌قرار، تاب ماندن را از دست داد و دلتنگی حضور در جبهه‌های نبرد لحظه‌ای او را آرام نگذاشت. مدت‌ها، تمام نقاط مختلف جبهه نبرد، دلاور مردی‌های او را نظاره کرد. سرانجام در یکم فروردین ماه سال ۱۳۶۱ در دشت عباس به انتهای وصل راه یافت و از پیکر پاکش هیچ خبری نشد.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
