مختصری از زندگی شهید تقی عبدالمحمدی از زبان مادرش
سه‌شنبه, ۲۲ آبان ۱۳۹۷ ساعت ۱۴:۵۸
آخرین دعای شهید به زیر قرآن این بود: خدایا به حق این القرآن مرا به شهیدان ملحق گردان
نوید شاهد استان مرکزی، شهید تقی عبدالمحمدی در یکم مهر سال 1337 در شهرستان محلات در خانواده ای
زحمتکش دیده به جهان گشود. ایشان از اوان کودکی به بیماریهای
گوناگونی از جمله سنگ مثانه و سنگ کلیه مبتلا بود. دوران طفولیت را با تحمل رنج و فقر پشت سرگذاشت. در سن هفت سالگی به مدرسه رفت ایشان هم زمان با تحصیل کار نیز می کرد. اما توانست تحصیلات ابتدائی را با موفقیت بپایان برساند. اما سرنوشت به این هم بسنده نکرد و تقی در سال 1351 که 15 سال داشت پدرش را در اثر فرو ریختن چاه آب از دست داد. و طعم تلخ یتیمی را نیز تجربه کرد. با این همه مشکلات تقی توانست در سال 1355 دیپلم زبان خارجه خود را بگیرد.
سال 1356 با شکل گیری انقلاب اسلامی تقی فعالیت های خود را علیه رژیم منحوس شاهنشاهی شروع کرد. در این زمان ایشان مسئولیت اداره کتابخانه قائم ال محمد (ص)
محلات را به عهده گرفت در اواسط سال 56 بود که خودش را به خدمت سربازی معرفی کرد و
سربازی رفت در حالی که سرباز بود مطالعاتش را
هم گسترده و گسترده تر کرد بطوریکه اکثریت قریب به اتفاق اوقات فراغتش را با مطالعات
کتابهای مذهبی می گذراند. اما در مدت خدمت به بیماری شدید سنگ کلیه مبتلا شد مدتی
هم بستری بود
اما روز هفتم محرم سال 57 که امام دستور
فرمودند که سربازخانه ها را خالی کنید این جوان دلیر و شجاع و استوره تقوا بدون هیچ
بیم و هراسی با یک کیف پر از اعلامیه و عکس پوستر به خانه آمد هرچند با مخالفت اقوام و خویشان
مواجه گردید اما نتوانستند او را به پادگان برگردانند.
با توجه به خفقان آن زمان مرتب فعالیت میکرد و در مجالس سخنرانی و در تظاهرات شرکت می کرد
تاجائی که در تظاهرات بزرگ آنروز ها مردم او را به سردست بلند می کردند و میگفتند :
برای حفظ قران تقی فراری شده
تقی متوجه شد که مامورین شهربانی در تعقیب او هستند برای همین او به مشهد رفت و چند روزی در آنجا ماند.
همچنان می گذشت انقلاب به اوج خود
رسید و به پیروزی رسید در تاریخ 24 بهمن1357 که امام اعلام کردند که سربازان به
پادگانها بازگردند با اینکه عروسی برادر بزرگتر تقی بود تقی وسایلش را جمع کرد و به پادگان بازگشت. اینبارهم اقوام هرچه
کردند که امروز بمان و فردا برو اما تقی پاسخ می داد: امر امام است و باید اطلاعت شود.
با به پایان رسانیدن خدمت سربازی به محلات بازگشت و مشغول کار کشاورزی شد هرچند که کار دولتی برایش فراهم بود ولی کشاورزی و تولید ملی را ارجحیت می داد.
در پاییز سال 1358 درد کلیه اش دوباره عود کرد و بعد از چندین هفته بستری بودن در بیمارستان محلات
او را به تهران انتقال دادند و بالاخره بعلت فاسد شدن یکی از کلیه اش، آن را بیرون آوردند. بعد بهبود مجدد به محلات برگشت و به کار و تلاش مشغول شد.
در مهرماه 59 که بعثی های
کفار به دستور امریکا به خاک وطن اسلامی ما حمله ور شدند نامه ای به مرجع تقلید خود نوشت و بیماری خود را در آن شرح داد و نوشت که من کشاورزی میکنم حال تکلیف من چیست؟ آیا به جنگ با بعث بروم یا به کار کشاوری مشغول باشم. که مرجع ایشان در پاسخ نوشته بود شما فعلا به جهاد کشاورزی مشغول باشید.
شهید تقی عبدالمحمدی تا پاییز سال 60 بیشتر نتوانست طاقت بیاورد و عازم جبهه شد و مدت سه ماه در
جبهه ها شرکت داشت و در ضمن رزمندگی خویش نهج البلاغه هم تدریس میکرد تا اینکه نارنجکی
در نزدیکی اش منفجر شد و به شدت مجروح شد که مدتی فلج و لال بود دیگر امیدی به زنده ماندنش
نبود که باز خداوند مهربان او را شفا داد و مجدداً پس از مرخصی از بیمارستان به کشاورزی
مشغول شد.
تقی با شنیدن خبر شهادت معلم و دوست صمیمی اش در عملیات فتح المبین تا در حمله فتح المبین دیگر نتوانست طاقت بیاورد
و شهریور 61 عازم صحنه نبرد با مزدوران بعثی شد و حدود سه ماه
در جبهه بود و در مدت این چند ماه همه اش دعا و ثنایش این بود که خدایا فیض شهادت
را نصیب من بگردان خدایا مرا به دوستانم ملحق بگردان. و آنقدر آرزوی شهادت داشت که روزی
که به مرخصی آمده بود و می خواست برود قرآن خون آلود دوست شهیدش را از برادرش گرفت
و گفت: خدایا به حق این القرآن مرا به شهیدان ملحق گردان.
تقی در عملیات گسترده و ظفرمند
محرم مرحله اول و دوم شرکت کرد. بطوریکه شاهدین و همسنگران
که دیده بودند می گفتند که با آرپی چی تعداد زیادی از مزدوران بعثی را به درک واصل
کرده و با یک موشک آرپی چی دو تانک مزدوران صدام را به آتش کشیده است. شهید تقی عبدالمحمدی در یک عملیات نفوذی به قلب
دشمن زد و با از پای درآوردن تعداد کثیری از مزدوران در ساعت 3 نیمه شب هجدهم آبان سال 1361 در خط
مرزی موسیان شهد شیرین و گوارای شهادت را به جان و دل نوشید و با اصابت یک گلوله به
حنجره اش به دیدار خدایش شتافت روانش شاد و راهش پر رهرو باد .
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
نظر شما
