خدا کند که به آرزوی خود برسم / وصیت نامه شهید
وصیت نامه شهید محمدرضا مولایی
بسمه تعالی
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
مپندارید که شهیدان راه خدا مرده اند بلکه زنده اند و نزد خدای خود روزی می خورند.
در پهنه دشت سراسر خشک و بی آب و علف، رزمندگانی سراپا شور عهد بستند که دور ایران را که به گفته امام امت ،یک موجود الهی است را خندقی بکنند و این خندق را از خون لبریز سازند تا دشمن به هنگام ورودش به خاک سرزمین الهیمان در خونمان غرق شود. و من هم برای تجدید این پیمان و همگام شدن با برادرانم و به فرمان روح خدا و یاور مستضعفان رهسپار این دیار گشتم و بر آن شدم تا من هم مانند تمام شهدای این سرزمین خون خودم را در این خندق بریزم شاید اهدای این خون پشتیبانی باشد جهت بخشودگی گناهانم در این دنیای مادی.
و خدا نظر لطفی کند چرا که خدا اراده کرده است که مستضعفان وارث زمین شوند. سعادت آخرت و زندگی جاوید را که وعده خدای قادر و متعال است بر سعادت زودگذر و دنیای مادی نفروشید که به همان خدای قادر متعال ضرر کرده اید.
پدر و مادر عزیزم اگر خوبی یا بدی از ما دیدید من را حلال کنید و تو ای مادر کسی که در راه خدا من را بزرگ کردی تا در راه خدا نبرد کنم و الان همان لحظه رسیده که در راه خدا نبرد کنم و تو ای پدر تو که با تمام زحمات من را بزرگ کردی باید من را ببخشی و اگر من گاهی اوقات به تو حرف نامربوطی زده ام باید مرا ببخشی و ضمناً از قول من از تمام دوستان حلالیت بطلبید و از طرف من از تمامی داداش هایم و خواهرم حلالیت بطلبید. و پدر و مادر عزیزم ناراحت من نباشید و اگر شهید شدم گریه و زاری نکنید بلکه خوشحال باشید و فقط امام را دعا کنید.
والسلام
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
