تكليف ما را سيدالشهدا معلوم كرده است
پنجشنبه, ۱۴ شهريور ۱۳۹۸ ساعت ۰۱:۱۴
همزمان با فرارسیدن ایام شهادت امام حسین (ع) و یاران باوفایش، گزیده ای از وصایای شهدای استان مرکزی با محوریت عاشورای حسینی منتشر می شود.
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، رزمندگان در هشت سال دفاع مقدس هدف از حضور خود در جبهه را پاسخ به هل من ناصر ینصرنی امامشان حسین(ع) و نائب ایشان امام خمینی(ره) می دانستند و در دل صحرا و بیابان هرگاه به سختی می افتادند یاد آن حضرت می کردند و از ایشان استعانت می جستند. چه زیبا شهدا در وصایای خود از این امام مظلوم خود یاد می کنند و شفاعت دنیا و آخرت را از ایشان طلب می کنند. به بهانه فرارسیدن تاسوعا و عاشورای حسینی گزیده این وصایا جهت انتشار برای علاقمندان منتشر می شود.
شهید سید تیمور قائم مقامی:
امام حسين(ع) براى چه با دشمن جنگ نمود و يارانش شهيد شدند ؟ براى اينكه اسلام پيروز شود و نماز را برپا دارد. براى هر مسلمانى واجب است كه در اين جنگ جهاد نمايد و به نداى امام امت لبيك بگويد. اين جنگ جنگيست بر عليه اسلام. پس نگذاريد اسلام شكست بخورد. به حرفهاى امام گوش فرا دهيد و جهاد كنيد تا اسلام پايدار بماند . امام حسين براى همين شهيد شد كه اسلام پيروز بماند.
امام حسين(ع) براى چه با دشمن جنگ نمود و يارانش شهيد شدند ؟ براى اينكه اسلام پيروز شود و نماز را برپا دارد. براى هر مسلمانى واجب است كه در اين جنگ جهاد نمايد و به نداى امام امت لبيك بگويد. اين جنگ جنگيست بر عليه اسلام. پس نگذاريد اسلام شكست بخورد. به حرفهاى امام گوش فرا دهيد و جهاد كنيد تا اسلام پايدار بماند . امام حسين براى همين شهيد شد كه اسلام پيروز بماند.
شهید علی اکبر کریمی:
اين فرزند رسول خدا بود كه با خون خود در جامعه نهال آزادى و آزادگی را بنا نهاد و بعد از شهادت امام حسين(ع) بود كه قيامهاى آزادى خواهان بر پا شد تا عصر حاضر كه به فرزند به حق امام حسين (ع) رسيد و پرچم آزادى را به دست گرفت و اميد است كه ما هم رهرو راه آن امام باشيم و به نداى او پاسخ داده باشيم. هميشه در مجلس امام حسين(ع) شركت كنيد و نوحه و سرودهايى كه از كربلاى حسينى مى گويند بخوانيد و به ياد كسانى باشيد كه در كربلاهاى ايران براى باز شدن راه كربلای حسين(ع) و زيارت امام حسين(ع) شهيد شدند.
اين فرزند رسول خدا بود كه با خون خود در جامعه نهال آزادى و آزادگی را بنا نهاد و بعد از شهادت امام حسين(ع) بود كه قيامهاى آزادى خواهان بر پا شد تا عصر حاضر كه به فرزند به حق امام حسين (ع) رسيد و پرچم آزادى را به دست گرفت و اميد است كه ما هم رهرو راه آن امام باشيم و به نداى او پاسخ داده باشيم. هميشه در مجلس امام حسين(ع) شركت كنيد و نوحه و سرودهايى كه از كربلاى حسينى مى گويند بخوانيد و به ياد كسانى باشيد كه در كربلاهاى ايران براى باز شدن راه كربلای حسين(ع) و زيارت امام حسين(ع) شهيد شدند.
شهید مهدی رحیمی:
مادرم تو كه مرا در عزادراى امام حسين(ع) مىبردى و قطرههاى اشكت آميخته با شيرت مىشد و مىخوردم. من كه گوشت و خونم با حسين(ع) آمیخته گشته، چگونه نروم ؟ چگونه نجنگم ؟ چطور از اسلام دفاع نكنم ؟ من كه شفاء از امام حسين گرفتم يقينا مرا خود طلبيده است.
حسين(ع) عزيزم از تو مىخواهم با لب تشنه، گلوى پاره، لباس پاره، ولى ايمانى پاك ، قلبى رئوف ، نيتى سالم ولى خون آلود به ديدارت بيايم .
شهید حمزه ابازری:
اى مادران دلشكسته شهدا كه با الهام گرفتن از خون ناحق ريخته امام حسين (ع) هم چون زينب مصائب و سختيها را بر خود هموار مى سازيد و خم به ابرو نمى آوريد كه جوانتان را فداى اسلام كرديد. اگر خواستيد گريه و عزادارى كنيد مصيبت امام حسين (ع) معلم شهادت را بياد آريد و به حال سيد الشهداء (ع) گريه كنيد.
اى مادران دلشكسته شهدا كه با الهام گرفتن از خون ناحق ريخته امام حسين (ع) هم چون زينب مصائب و سختيها را بر خود هموار مى سازيد و خم به ابرو نمى آوريد كه جوانتان را فداى اسلام كرديد. اگر خواستيد گريه و عزادارى كنيد مصيبت امام حسين (ع) معلم شهادت را بياد آريد و به حال سيد الشهداء (ع) گريه كنيد.
شهید علی احمدی:
در يابيد كه راه ابا عبد الله حسين(ع) و اين فرزند برومندش اين پير جماران جاويد و ماندنى است و اين راهيان كربلا ياران صديق آن بزرگوار هستند. لذا به اين كاروان عظيمى كه بطرف كربلاى معلى در حركت است بپيونديد .اگر از اين قافله عقب بمانيد سعادت ابدى نصيبتان نخواهد شد و اين جاست كه حضرت امام حسين (ع) مى فرمايد : "من مرگ و شهادت را چيزى جز سعادت نمى بينم و همگامى با حيات ستمگران را جز هلاكت و ذلت نمى دانم ."
شهید غلامحسین احمدی:
جنگ از اهم امور است. نداى هل من ناصر ينصرنى را شنيدم و لبيك گويان به سوى عشق و شهادت در ركاب امام حسين (ع) به فرماندهى امام مهدى (عج) آمدم كه انشاء الله مرا در ليست جانبازان و سربازان خاص خود بنويسد و خلاصه مرا ببرد نزد خود انشاء الله . ترسم از آن است كه نكند بر اثر سنگينى گناهانم نتوانم سبك شوم و به سويت پرواز كنم ولى تو يا الله خودت مى دانى كه از بچگى عاشق حسين(ع) بودم و زندگى ام را وقف حسين(ع) كردم و هر موقع كه از حسين(ع) نامى به ميان مى آمد بى اختيار به گريه مى افتادم و الان هم كه در جبهه هستم صبح را بياد ابا عبدالله شروع مى كنم و شبها را در اينجا به ياد اباعبدالله به صبح مى رسانم. بخدا از همينجا مقبره آقا اباعبدالله الحسين (ع) و حضرت ابوالفضل العباس (ع) برايم نمايان است و آرزويم اين است كه آقايم، مولايم، امام حسين (ع) شفاعت ام را بكند. چون بدون شفاعت او نمى توانم پيش دوستان شهيدم بروم . همانطور كه اماممان گفت : "تكليف ما را سيدالشهدا معلوم كرده است ."
شهید غلامرضا احمدی:
اى مردم الان همان زمان امام حسين (ع) و كربلا مى باشد و الان بايد به نداى هل من ناصر ينصرنى امام حسين(ع) لبيك بگوئيم و به جبهه ها بشتابيم. عزیزانم مرا حلال کنید و اگر شما كربلا رفتيد از امام حسين (ع) بخواهيد كه مرا جزو اصحاب خود قرار دهد و از خانواده خود مى خواهم كه صبر را پيشه كنند و بر من گريه نكنند بلكه بر امام حسين(ع) گريه كنند بر على اكبر امام حسين(ع) گريه كنيد.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
نظر شما