اسلام و قرآن راهگشای مشکلات هستند
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید مهدی رضایی دوم شهریور 1343 در شهرستان محلات به دنیا آمد. پدرش محمدرضا، کارمند اداره اوقاف بود و مادرش صدیقه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. سپس به تحصیل در حوزه علمیه پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دهم تیر 1365 در مهران هنگام درگیری با نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش غلامعلی نیز شهید شده است. او را سعید نیز می نامیدند.
متن وصیتنامه:
بسم الله الرحمن الرحیم
به یاد خدا و برای خدا. چند جمله ای با عنوان شهادتنامه مینگارم امید است مورد پذیرش درگاه مقدس باریتعالی قرار گیرد هر چند که تمام گفتنی ها را آنها که باید بگویند گفتند و رفتند تا به لقاء معبود و محبوبشان رسیدند و خوشا به حال آنها.
اکنون آنها در نزد مولایشان به سر میبرند و ما مردگان هنوز در قید و بند این حیات مادی هستیم و هنوز زنجیرها را نگسستهایم.
خدایا چه سخت است بریدن و گسستن، بریدن از این امیال و آرزوها، بریدن از
هواهای نفسانی، بریدن از این دار فانی.
خدایا اما تو خود میبینی که آنها که دوستدار تو هستند، آنها که در فراق دیدار و لقای تو میسوزند، چگونه و چه آسان از همه این دنیا با این زرق و برق هایش میگذرند و میبُرند و به تو میپیوندند.
خدایا ما را مثل آنها قرار بده و ما را عاشق و عارف خودت بگردان.
پیامی به امت اسلامی
ای امت خداجوی، ای امت اسلامی، ای شهیدپروران، بدانید که همه ما رفتنی هستیم و تنها و تنها او باقی است پس چه بهتر که مرگمان، مرگ با عزت، مرگ سرخ، شهادت فی سبیل الله باشد. ما که پیرو قرآنیم، ما که پیرو اسلامیم، ما که پیرو رسول الله(ص)، پیرو مولا علی(ع)، پیرو حسین سیدالشهدا(ع) هستیم پس چه بهتر که زندگی و مرگ ما نیز همانند آنها باشد.
پدرانم، مادرانم، برادرانم و خواهرانم تا موقعی که ما قرآن را داریم، تا موقعی که ما اسلام را داریم همه چیزمان خود به خود درست خواهد شد. اما اگر روزی آنها را به کناری بگذاریم همه چیزمانم از دست خواهد رفت پس بکوشید یاور قرآن باشید.
پیامی به خانواده
پدر عزیزم، مادر دلبندم، برادرانم، مرا ببخشید و برایم دعا کنید تا من بتوانم قدم در راه شهدا، قدم در راه برادرم امیر بگذارم. من که زنده بودنم مفید فایده برای اسلام نبود، امید آن دارم که شهادتم مفید برای درخت خونبار اسلام باشد. من از شما پدر و مادر گرانقدرم طلب رضایت میکنم. همچنین از استاد بزرگوارم، آن سید والامقام، آن فرزند فاطمه(س)، جناب آقای مقدسی طلب رضایت میکنم و از شما میخواهم در روز جزا در نزد جد بزرگوارتان رسولالله(ص) این عبد عاصی را شفاعت کنید.
پیامی به طلاب
برادران عزیز طلبه، از همه شما نیز معذرت میخواهم و امیدوارم که مرا
ببخشید. انشاءالله که خداوند بزرگ شما را ببخشاید. در آخر از همه عزیزانی
که این عبد حقیر را میشناسند حلالیت میطلبم و امیدوارم خداوند منان از
همه شما راضی و خشنود باشد.
و السلام علی من اتبع الهدی. مهدی (سعید) رضایی 1365/04/09
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی