برگی از زندگی شهید «حسین امینی»
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید حسین امینی
فرزند خیرالله در آغاز فصل گرما و عطش زمین در یکم تیرماه سال 1348 در روستای آقچه
قلعه از توابع شهرستان نوبران در خانواده‌ای روستایی و ساده‌دل و با صفا دیده به
جهان هستی گشود.
او که از راه‌های آسمان با خبر بود در کره‌خاکی هدفی جز بندگی
نداشت و آمده بود تا بندگی خدا را کند و سر بر آستان کریمش بساید و راهی برای
بازگشت به ملکوت پیدا کند. پدر و مادر او را از همان ابتدا با قرآن و نماز آشنا
کردند تا با آشنایی کامل از دین راهی را در اختیار بگیرد که اراده خویش در آن است.
او آرام آرام بزرگ می‌شد، دوران کودکی‌اش را در کنار پدر به کشاورزی و کار در
مزرعه گذراند تا هم کار کند و هم درس ایستادگی و استقامت بیاموزد و با مشکلات و
سختی‌های روزگار آشنا شود تا در سختی‌ها کمر خم نکند و خم به ابرو نبرد. شب‌ها را
در کانون احساس مادر به آموختن دروس معرفتی و اهل بیتی می‌گذراند.
حسین که هفت سالگی‌اش قرار بود به مدرسه برود مصادف شده بود با اوج اعتراضات و درگیری‌های مردم با نظام ستم‌شاهی، او نیز مدرسه را با این حال و هوا آغاز کرد و توانست تا پایان دوره ابتدایی درس بخواند. اهل نماز بود و ارادت به اهل بیت(ع)، اشک او را جز در روضه اهل بیت(ع) کسی ندیده بود ولی تا ذکر مصیبت امام حسین(ع) می‌شد آرام شانه‌هایش به نشانه گریه تکان می‌خورد و آرزویش شهادت در رکاب مولایش بود. او بارها شاهد و داع خانواده با برادرش بود و رفتن‌ها و دل دادن‌ها و دل کندن‌ها را به چشم خویش می‌دید. زمان رفتن خودش بود. او به عنوان پاسدار وظیفه به سپاه رفت و حدود 8 ماه در این نهاد مقدس خدمت کرد. حسین در سیزدهم تیر سال 1367 در غرب کشور و در یک عملیات پدافندی به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در روستای آقچه‌قلعه به خاک سپردند. برادرش علی نیز در عملیات بدر در شرق دجله در اسفند ماه 1363 به شهادت رسیده بود.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
