بریده ای از زندگی شهید «محمد احمدخانی»

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید محمد احمدخانی مبارزی مجاهد، اسطوره صبر، تقوا و ایثار. او که در روستا زاده شده و عطر پاکی و شرافت را در کوچه‌ها و بستان‌های صداقت و پارسایی آن تجربه کرده بود.

از تبار همانانی که بذر گل‌واژه‌های ایثار و شهادت، شهامت و ناموس‌داری، بندگی و اطاعت را در دل‌های جوانان این مرز و بوم کاشتند و با خون خود آبیاری و با وصایای خویش جهت دادند. دلاوری که بزرگترین خواسته‌های خود را در کنار عزت و شرف اسلام، نائل‌آمدن به درجه رفیع شهادت می‌داند.

شهید محمد احمدخانی، فرزند عزیزعلی از جمله شهدایی است که روستا زاده است و با مشکلات و سختی‌های شدیدی دست و پنجه نرم کرده است. ایشان در سوم مرداد ماه سال 1350، در روستای دروزان نوبران، از توابع شهرستان ساوه و در خانواده‌ای مذهبی، متدین و عاشق اهل بیت(ع) دیده به جهان گشود. در عزای سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین(ع) هر کاری که از دستش بر می‌آمد، انجام می‌داد و می‌گفت: روضه‌های امام حسین(ع) انسان‌ساز است و باید این‌گونه مراسمات را جدی گرفت و هر کاری که می‌توان و از دستت بر می‌آید، باید انجام داد.

آغاز جنگ تحمیلی 8 ساله، مشکلات کشور و مخصوصاً روستاییان را بیشتر کرد. او به چشم خود می‌دید که جوانان و مردان این مرز و بوم، به فرمان امام خمینی(ره)، چگونه برای دفاع می‌رفتند و زنان در پشت جبهه‌ها آن‌ها را یاری می‌کردند. در دلش شوق شهادت موج می‌زد.

شوق فدا شدن برای اسلام موج می‌زد؛ ولی سن و سالش کم بود و تا او به سنی رسید که اجازه جبهه رفتن داشته باشد، جنگ به اتمام رسید و محمد باید آماده انجام وظیفه مقدس سربازی می‌شد. سربازی برای ایران و اسلام. به عنوان پاسدار وظیفه به سپاه پیوست.

تازه برای ایفای نقش و ادای دین به دارخوین رفته بود که در انفجار مهمات، در اول تیرماه سال 1369، به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در روستای محل تولدش به خاک سپردند تا محلی برای زیارت مردم روستا باشد.

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی