دوشنبه, ۱۹ دی ۱۴۰۱ ساعت ۰۹:۵۹
برادر شهید «عبدالحسین لقایی» در خاطراتی از برادر شهیدش گفت: «در اولین روز از دی ماه سال 1360 به منطقه دزلی در مريوان رفته بودم، عبدالحسین گفت: برادرجان اگر تير دشمن به هرجای بدنم اصابت كند، زنده مي‌مانم مگر اينكه تير به چشمم بخورد که شهيد شوم. بعد از چند روز يعنی در تاريخ دوازدهم دی ماه همان سال، او بر اثر اصابت ترکش به چشم و صورتش به درجه شهادت نائل گشت.»

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید عبدالحسین لقایی، در پنجمین روز از فروردین ماه سال 1341 در روستای صفی‌آباد از توابع شهرستان ساوه و در خانواده‌ای روستازاده و کشاورز دیده به جهان هستی گشود. دوران کودکی را در روستا به کار و تحصیل مشغول بود و تا پایان دوره ابتدایی درس خواند.

قبل از خدمت سربازی با پدرش به كشاورزی و دامداری مشغول بود و همچنين در فصل زمستان برای کارگری به شهرساوه مي‌رفت و پس از مدتی بنای ماهری شد.

هنگامی که موعد سربازی‌اش رسید، به عنوان سرباز لشکر 28 کردستان به منطقه مریوان اعزام شد و هنگامی که در عملیات محمد رسول الله (ص) شرکت کرده بود، در منطقه طویله عراق بر اثر اصابت ترکش در دوازدهم دی ماه سال 1360 به شهادت رسید. پیکر سرباز رشید اسلام پس از تشییع در زادگاهش به خاک سپرده شد.

زندگی شهیدی که خبر از نحوه شهادتش داده بود

خاطره برادر شهید:

در اولین روز از دی ماه سال 1360 به منطقه دزلی در مريوان رفته بودم، عبدالحسین گفت: برادرجان اگر تير دشمن به هرجای بدنم اصابت كند، زنده مي‌مانم مگر اينكه تير به چشمم بخورد که شهيد شوم. بعد از چند روز يعنی در تاريخ دوازدهم دی ماه همان سال، او بر اثر اصابت ترکش به چشم و صورتش به درجه شهادت نائل گشت.

شهيد لقايي علاقه زیادی به حضرت امام خميني داشت و خيلي آرزو مي‌كرد به زيارت حضرت امام بيايد ولي قسمت نشد و موقعي‌كه حضرت امام در راديو صحبت مي‌كردند اگر كسي از خانواده كوچكترين سر و صدايي می كرد ،همه را ساکت می کرد تا صحبتهاي امام را كاملاً گوش كند.

 

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده