مقاله / چگونگي تصور "خود" در دانشجويان شاهد و غيرشاهد
چكيده
پژوهش حاضر ، با هدف بررسي چگونگي توصيف «خود» در دانشجويان شاهد و غير شاهد انجـام گرديده
است . براي اين مطالعه، 109نفر از دانشجويان دختر و پسر شاهد دانشگاه هاي تهران به طور تـصادفي انتخـاب
و بـا آزمـون بيست جمله اي (TST) مورد ارزيابي
قرارگرفتند؛ سپس ، از ميان دانشجويان عادي، نمونه اي همتا به تعداد 121نفر و به طور تصادفي انتخاب شد
و با آزمون بيست جمله اي
مورد سنجش قرارگرفت (230n=).
داده هاي جمع آوري شده، با
اسـتفاده از مشخـصه ي آمـار استنباطي «كاياسكور»، مورد تجزيه و تحليل قرارگرفت. نتايج، نشان داد كـه آزمـودني هـاي شـاهد،
«خـود» را بـا همـه ي انـواع «خود»، توصيف كرده اند.
بيش ترين توصيف، به
صورت اسنادها و انتسابها
و اسنادهاي رواني بوده
است.
آزمودنيها، «خـود» را در همه ي شكل هاي توصـيفي ازجملـه
توصـيف مـادي(21درصـد )، فعـال(11درصـد )، اجتمـاعي (37درصـد ) روانـي (100درصـد ) و معنوي(24درصد) توصيف كرده اند. بين دانـشجويان شـاهد و غيرشـاهد،
در چگـونگي توصـيف «خـود»، تفـاوت معنـادار
و قابـل ملاحظه اي وجود ندارد.
توصيف «خود» در دانشجويان شـاهد و غيرشـاهد،
در زيرمقولـه هاي اخلاقـي، شخـصيتي آينـده
نگـري و موفقيت به ميزان معنا داري، متفاوت است. فقدان پدر، ميتواند
يكي ازمؤلفه هاي تأثيرگذار بر هشياري روي ويژگي هاي شخـصيتي و توجه به آينده باشد.
نتايج ديگر، نشان
داد كه متغير جـنس، در چگـونگي توصـيف «خـود» در دانـشجويان شـاهد، تـأثير قابـل ملاحظه اي ندارد . بين دختران و پسران شاهد، در
زيرمقوله هاي اسناد مادي، هيجاني، عاطفي و توصيف خـانوادگي، تفـاوت وجـود دارد.
فراواني ها نشان ميدهد كه دختران شاهد، بيش از پسران، «خود» را به صورت هاي مادي، عاطفي، هيجاني و خانوادگي نـشان داده و توصيف كرده اند.
كليدو اژه ها: خودپنداشت؛ تصور از خود ؛ شاهد ؛ جنس؛ تست بيست جمله اي.
