ترجيح مرگ با عزت و شرف در وصیتنامه شهيد داود صفدرى

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهيد داود صفدرى یکم شهریور 1344، در شهرستان خمین به دنیا آمد. پدرش محمدحسین، فروشنده بود و مادرش صغرا نام داشت. دانش آموز سوم متوسطه بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. چهارم مهر 1362، با سمت مسئول دسته در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت ها در منطقه بر جا ماند و سیزدهم تیر 1376پس از تفحص در زادگاهش به خاک سپرده شد.

متن وصيتنامه:

بسم الله الرحمن الرحيم

إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيَانٌ مَرْصُوصٌ

به خدا سوگند که رستگاری من، شهادت است

شهادت هديه اى است الهى كه نصيب بندگان خاص و مخلص خدا مى شود و اين مرام و مسلك بندگان خاص خدا بوده و هست و شما هم كه پيروان آنان هستيم بايد چنين راهى را انتخاب كنيد. اين انتخاب مستلزم عاشق شدن خداست. انسان بايد در راهى سير كند كه سعادت او در آن خط باشد و به الله سوگند سعادت خويش را نمى يابيم مگر در پيمودن خط خونين ابا عبدالله الحسين كه راه تمامى شهداى انقلاب اسلامى است. جهاد در راه خدا گذشتن از علائق نفسانى و حسين وار شدن و حسين گونه شدن است.

مادر به خاطر داشته باش که مورد آزمایش خداوند قرار گرفته ای

اى پدر و مادر عزيز و گرامى در شهادت من گريه نكنيد و از اينكه  فرزندتان نتوانست راهى را كه حسين ابن على (ع) و ياورانش پيمودند بپيمايند و به نداى هل من ناصر ينصرونى و هل من عاشوراى حسين پاسخ گويد؛ خوشحال باشيد مادرم چون كوه مقاومت كن و صبر و شكيبائى از خود نشان ده و به خاطر داشته باشد كه مورد آزمايش خداوند قرار گرفته اى پس سعى كن كه از اين آزمايش به نحو احسن بيرون بيائى و بدان كه من امانتى از سوى خدا پيش شما بودم خواه و ناخواه  مى بايست اين امانت را تحويل خدا مى دادي. وچه بهتر كه اينگونه تحويل دهى و پيش او روسفيد باشي براى اينكه انسان بايد ان چيزى كه بيشتر از همه دوست دارد و علاقه به او دارد در راه خدا بدهد .

حلالیت از پدر و مادر

اى پدر و مادر گرامى در اين مدت كه از عمرم مى گذرد شما براى من زحمات  و مشقات و رنجهاى زيادى كشيديد. و از اينكه نتوانستم جبران كنم مرا عفو كنيد. از شما حلاليت مى طلبم  واز تك تك اقوام و خويشان و همچنين خانواده ام حلاليت مى طلبم و اميدوارم بدي هایی كه در حق شما كردم باعث اين نشود كه مرا نبخشيد و باز هم تایيد مى كنم كه در شهادت من گريه نكنيد چون همه از خدائيم و به سوى او بازگشت مى كنيم.

چند كلامى با دوستان ، برادران

دنبال رو خط امام امت باشيد و از او حمايت كنيد و امرهاى پيامبر گونه او گوش كنيد. از روحانيت مبارز كه پر و بالهاى امام هستند حمايت كنيد مساجد را خالى نكنيد و در نمازهاى جماعت و جمعه و دعاها شركت كنيد و جوانان عزيز مبادا در غفلت بسر ببريد بپا خيزيد و به ضد كفر و جور جهانى قد علم كنيد و مبادا در رختخواب بميريد بلكه مانند على اكبرها و قاسم ها و حسين ها كه در راه اسلام شهيد شدند باشيد و مرگ با عزت و شرف را بر زندگى ننگين ترجيح دهید و به سوى جبهه ها هجوم آوريد.

اسلام عزيز امروز احتياج به كمك دارد. بدانيد كه تنها راه سعادت همين است و انسان رفتنى است پس چه بهتر كه در راه خدا باشد و اين دنيا محل گذر است و به فكر آخرت باشيد.

دعا به جان امام را فراموش نكنيد .