شهیدی که از کودکی تا شهادت، عاشقانه در مسیر ایثار قدم برداشت
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید قدرتالله چهاردیواری، فرزند روحالله، در تاریخ هفتم فروردین ۱۳۳۳ در روستای قلعهچی سفلی از توابع شهرستان شازند، در خانوادهای متدین و مذهبی دیده به جهان گشود. ایشان از دوران کودکی علاقه بسیاری به تحصیل و قرائت قرآن داشت. به همین دلیل، در سن هفتسالگی وارد مدرسه شد و همزمان در مکتبخانه به آموزش قرآن کریم پرداخت.
تحصیلات خود را تا مقطع اول راهنمایی ادامه داد اما به دلیل سنگینی کارهای پدر در امور کشاورزی و دامداری، تصمیم گرفت کمکحال خانواده باشد و بخشی از مسئولیتهای این امور را بر عهده گیرد. در سنین جوانی، علاوه بر کار کشاورزی، رانندگی را نیز فراگرفت و در زمانهای بیکاری بهعنوان راننده مشغول به کار بود. برنامهریزی منظم و عبادت، از ویژگیهای بارز زندگی روزانه او به شمار میرفت.
شهید چهاردیواری در سال ۱۳۵۲ ازدواج کرد و خداوند دو پسر و یک دختر به او عطا کرد.
با پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز جنگ تحمیلی، از همان روزهای ابتدایی بهصورت داوطلبانه عازم جبهههای نبرد در جنوب کشور شد و به ندای رهبر خویش لبیک گفت. او بیش از شش ماه در گروه جنگهای نامنظم شهید چمران حضور داشت. سرانجام، در عملیات طریقالقدس، در نهم آذرماه ۱۳۶۰، در منطقه بستان بر اثر اصابت گلوله به ناحیه سینه و سر، به درجه رفیع شهادت نائل آمد. پیکر مطهر ایشان در زادگاهش به خاک سپرده شد.
خاطره:
در آخرین دیدارش، به مادرش گفت: «شما از جبهه رفتن من ناراحت و نگران نباشید. اسلام، قرآن و مملکت ما در خطر است. اگر من شهید شدم، گریه نکنید؛ چراکه من عزیزتر از علیاکبر امام حسین (ع) نیستم. گریه نشانه پشیمانی است و هدیه دادن به خدا پشیمانی ندارد.»
از سن ۱۲سالگی، نماز و روزههای خود را بهطور کامل و دقیق انجام میداد. به او گفتم: «شما هنوز به سن تکلیف نرسیدهای و نماز و روزه بر تو واجب نیست.» او پاسخ داد: «تا رسیدن به سن تکلیف، نماز و روزههایم برای پدر و مادرم است. وقتی به سن تکلیف برسم، برای خودم انجام میدهم.»
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی