شهید علی‌اکبر هاشمی‌فرد؛
دوشنبه, ۱۹ آذر ۱۴۰۳ ساعت ۱۰:۴۰
شهید "علی‌اکبر هاشمی‌فرد"، جوانی از دیار فراهان که از کودکی با زحمت و تلاش در مسیر زندگی گام برداشت، با ایثار و ازخودگذشتگی در دوران انقلاب و جنگ تحمیلی درخشید. او با شجاعتی وصف‌ناشدنی در عملیات محرم به شهادت رسید و نامش را در دفتر جاودانگان ثبت کرد. وصیت‌نامه پراحساس او همچنان الهام‌بخش ایستادگی و مقاومت است.

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید علی‌اکبر هاشمی‌فرد، در دوازدهم شهریور ۱۳۳۶ در روستای غیاث‌آباد از توابع شهرستان فراهان به دنیا آمد. او دوران کودکی خود را در کنار پدری زحمتکش و مادری متدین سپری کرد. در سن ۶ سالگی مادرش را از دست داد و از همان زمان مسئولیت‌هایی را در خانه به عهده گرفت. با گذشت زمان، برای تأمین بهتر معاش خانواده، به شهر رفت و حرفه خبازی را آغاز کرد. چند سالی در اهواز مشغول به کار بود تا اینکه پس از ازدواج در اواخر سال ۱۳۵۹، به روستا بازگشت و در امور اجتماعی و مذهبی روستا مشارکت فعالانه‌ای داشت.

شهید علی‌اکبر هاشمی‌فرد؛ اسطوره‌ای از شجاعت، ایمان و ایثار

علی‌اکبر از آغاز جوانی، فردی دین‌دار، بردبار و بااخلاق بود و در دوران انقلاب اسلامی نقش فعالی در راهپیمایی‌ها، توزیع اعلامیه‌ها و فعالیت‌های انقلابی ایفا کرد. پس از پیروزی انقلاب، او به همکاری با جهاد سازندگی پرداخت و برای خدمت به مردم، مسئولیت‌هایی همچون مدیریت حمام روستا را برعهده گرفت.

او که همواره پاسداری از اسلام و قرآن را وظیفه خود می‌دانست، به‌عنوان بسیجی در گردان امام رضا (ع) از تیپ ۱۷ علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) به جبهه اعزام شد. وی در میدان جنگ، به‌عنوان تک‌تیراندازی ماهر شناخته می‌شد. همرزمانش از شجاعت او در شب عملیات می‌گویند که با یاد خدا در خط مقدم حرکت می‌کرد.

سرانجام، شهید علی‌اکبر هاشمی‌فرد در دوازدهم آذرماه ۱۳۶۱، در عملیات محرم و در منطقه جبال حمرین، بر اثر درگیری با نیروهای عراقی به شهادت رسید. پیکر مطهر او در زادگاهش، در کنار مادرش به خاک سپرده شد.

وصیت‌نامه شهید:

بسم الله الرحمن الرحیم
«إنا لله و إنا إلیه راجعون»

شهادت، افتخار اولیاء و رهبر کبیر انقلاب، امام خمینی است. با درود به منجی بشریت، حضرت مهدی موعود (عج) و شهیدان راه حق.

خدایا، به من چگونه زیستن را بیاموز که چگونه مردن را خود خواهم آموخت. خدایا، به من توان و آگاهی بده تا از مسئولیت‌ها نلرزم و همه توانم را در راه اسلام به کار گیرم.

پدر عزیزم، بعد از شهادتم گریه و زاری نکن؛ زیرا استقامت و بینش تو را می‌دانم. برادرانم علی و محمد، از اینکه نتوانستم برادر خوبی باشم، عذر می‌خواهم و شما را به بخشش و کرم خودتان می‌سپارم. همسر عزیزم، صبر پیشه کن و زندگی را با یاد خدا ادامه بده. عمه عزیزم، که همچون مادری مهربان بودی، از تو می‌خواهم مرا ببخشی و صبور باشی.

راه امام، راه پیامبران است. اگر جنازه‌ام آمد، مرا کنار مادرم دفن کنید.

شهادت، سرآغاز پایندگی است. نترسم از مرگی که خود زندگی است.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

 

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده