عباس دلاوری بود که چون امامش شهید شد

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید عباس بهادری بزچلویی سومین روز از بهمن ماه 1337 در خانواده ای مومن و متدین در شهر اراک دیده به جهان گشود. به خاطر ارادتی که به علمدار کربلا داشتند نامش را «عباس» گذاشتند. او روزهای زیبای کودکی اش را در کنار اعضای خانواده ای مهربان و دوست داشتنی، ساده و صمیمی پشت سر گذاشت، فرزند اول خانواده بود و با آمدنش رنگ و بوی تازه ای به زندگی پدر و مادرش بخشیده بود.

رفتار خوش و حسنه

از همان ابتدا هم رفتار و اخلاقش بسیار خوب بود و با همه فرق داشت از کودکی مهربان و شیرین زبان بود و با رفتارهایش جای ویژه ای در دل همه باز کرده بود. روزهای کودکی به پایان رسید و عباس با اشتیاق فراوانش وارد دبستان شد و گام های کوچکش را به سمت مدرسه برداشت. دوران ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را با موفقیت پشت سر گذاشت و پس از آن وارد دانشگاه شد و در رشته کاردانی برق موفق به اخذ مدرک فوق دیپلم گشت.

عضویت در سپاه پاسداران

پس از این که از درس خواندن فارغ شد در سپاه پاسداران مشغول به کار شد. در سال 1362 ازدواج کرد و زندگی مشترک خود را آغاز کرد. همسری دلسوز و فداکار بود و پس از آن صاحب فرزندی شد که با آمدنش عشق و مهربانی را بیش از پیش در زندگی شان جاری کرد. با تمام وجود کار می کرد و زحمت می کشید که نه تنها خانواده که مردم کشورش نیز در آسایش زندگی کنند. پاسداری که با تمام توانش و با نیروی ایمان خالصش از اسلام و ایران پاسداری و حفاظت می کرد.

شهادت در مریوان

پاسدار بود و با نیروی ایمان در مقابل هر دشمنی ایستادگی می کرد. در زمان انقلاب از دوستداران حضرت امام خمینی (قدس سره) بود و به سهم خود در انقلاب اسلامی تلاش کرد. او مردی مومن و انقلابی بود و پس از شروع جنگ تحمیلی قرارش را از دست داده بود. شیر مردی که ندای امام (قدس سره) را لبیک گفت و به جبهه های نبرد شتافت به مدت 14 ماه در جبهه های نبرد کوشید و در عملیات های زیادی جانفشانی کرد تا این که سرانجام در یازدهمین روز از بهمن 1364 در حالی که هدایت یک دسته از نیروهای جندالله سپاه مریوان را بر عهده داشت در مریوان به دست گروهک کومله به درجه رفیع شهادت نایل آمد. پیکر مطهر شهید در گلزار شهدای اراک به خاک سپرده شد.

دستنوشته های شهید

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی