از مبارزه با منافقین تا عملیات بیت المقدس

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید محسن بیضا شانزدهم شهریور ماه 1343 در شهرستان ساوه متولد شد. او در دامن مادری متعهد و مسئول به مسائل اسلام تربیت یافت و رشد کرد. پدر و مادر او هیچ‌گاه از مراقبت وی غافل نبودند. با این که مادرش سواد نداشت ولی به قرآن و دعاهای مفاتیح‌الجنان تسلط کاملی داشت و با این خصیصه در تربیت فرزندی مکتبی و مسلمانی راستین کمر همت بست تا او را برای ورود به دبستان آماده سازد. پدرش نیز با شوق زیاد خواندن و نوشتن را قبل از شروع تحصیلاتش به وی آموخت.

دوران کودکی

محسن در سال 1349 به یکی از دبستان‌های ساوه قدم نهاد و مرحله جدیدی از زندگی سراسر شور و شوق خود را آغاز کرد. استعداد ذاتی و تیز هوشی سرشار او نظر اولیاء مدرسه را به خود معطوف کرد، به طوری که تمام کلاس‌های دوره ابتدایی را با امتیاز اول و رتبه درخشان پشت سر گذاشت و خود را برای ورود به دوره راهنمایی آماده می‌ساخت.

محسن در سال 1354 دوره راهنمایی را آغاز کرد. کوشش شهید در این دوره از تحصیل آن چنان درخشیدن گرفت که هر یک از اولیای مدرسه آینده‌ای عالی و موفقیت‌آمیز در تحصیلات عالیه برای او پیش‏بینی می‌کردند.

دوران انقلاب

با ورودش به دبیرستان و با اوج‌گیری انقلاب اسلامی ‌ایران در تظاهرات همراه با مردم شرکت می‌کرد. هر جا که جمعیتی برای اعتراض به جنایات رژیم پهلوی اجتماع می‌کردند او نیز بی‌پروا و پر شور به دور از هر گونه ترس و وحشت با سیل خروشان مردم همگام بود. چندین بار هم مورد ضرب و شتم و تهاجم ساواک قرار گرفت که آثار جراحت این تهاجمات تا مدتی در بدنش مشهود بود.

بعد از پیروزی انقلاب با تشکیل بسیج مستضعفین که از بطن جامعه برخاسته بود، به عنوان عضوی فعال همکاری وسیع و گسترده‌ای را آغاز کرد و تعلیم و فراگیری قرآن و سلاح را یکی از اساسی‌ترین وظایف شرعی خویش می‌دانست.  او از اعضای فعال و تشکیل دهنده انجمن اسلامی‌ دبیرستان دکتر شریعتی ساوه بود که با فعالیت‌های خود خواب را از چشم‌های منافقین ربوده و از ترس شعارهای اسلامی‌ و کوبنده او آرامش را از آن‌ها سلب کرده بود.

دوران جنگ

پس از شروع جنگ تحمیلی از طریق بسیج دوره آموزش نظامی‌ را پشت سر گذاشت و قبل از رفتن به جبهه فرمان جهاد اکبر امام را در خودسازی و تزکیه نفس سر لوحه کار خود قرار داد و بنا به توصیه امام خمینی(ره) در بر پا داشتن نماز شب و راز و نیاز با معبود خود دوشنبه‌ها و پنج شنبه‌ها را روزه می‌گرفت. او حدود چهار ماه در گردان امام علی(ع) از تیپ 22 بدر در جبهه بود تا سرانجام در دهم اردیبهشت ماه 1361 در جاده اهواز - خرمشهر و حین عملیات بیت‌المقدس بر اثر اصابت ترکش به سر و پا و سینه‌اش به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در زادگاهش به خاک سپردند.

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی