لقمه حلال پدر شهید آهنگرانی، چنین جایگاهی به او داد
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید ابوالفضل آهنگرانی فراهانی اول آذر سال 1337 در روستای میچان و در خانواده‌ای مذهبی پا به عرصه‌ی حضور گذاشت. در دامان پر از مهر مادری نفس می‌کشید که تمام حواسش را گذاشته بود تا در زمان بارداری و به تا به دنیا آمدن کودکش، لحظه‌ای از مراقبت‌های خاص و ویژه‌ی خویش دست بر ندارد، لقمه‌اش را، نشست و برخاستش را و حتی حرف زدنش را مراقب باشد که این کودک در سلامت کامل و معنویت بارز به دنیا بیاید، پدر نیز روستا زاده بود و نانی که بر سفره می‌گذاشت را با زحمت و تلاش خویش می‌آورد تا حلال باشد و در کودکش اثری خوب بگذارد.
شهید ابوالفضل آهنگرانی روستا زاده‌ای بود که صفا و صمیمیت و یک رنگی اهل روستا را با خویش داشت و در فضای روستا بزرگ شد، تحصیلاتش در حد خواندن و نوشتن بود ولی درس معارف را از خانواده آموخت و با قرآن آشنا شد. مشکلات زمان ستم‌شاهی باعث درس نخواندن شهید شد؛ نبود امکانات، نبود معلم و البته بی‌عدالتی که وجود داشت و مردم را در فقر نگه داشته بود. در سال 1360 ازدواج کرد و در هنگام شهادت پنج فرزند داشت.
با آغاز جنگ تحمیلی به استخدام سپاه در آمد تا با پوشیدن این لباس سبز و مقدس، از کیان انقلاب دفاع کند. مسئول ترابری سنگین گروه مهندسی رزمی 42 قدر بود در جبهه و در دوازدهم مهر سال 1366 در جزیره مجنون بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سر و صورت به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در روستای میچان به خاک سپردند تا در محل تولدش آرام بگیرد.
فرازی از وصیت‌نامه:
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
