بگو فقط برو به امید خدا
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید عقیل بیات سال 1347 در روستای علی‌آباد از توابع شهرستان خمین در دامان پر مهر و عطوفت خانواده‌ای ساده و روستایی دیده به جهان گشود. تحصیلات دوره ابتدایی را در زادگاهش سپری نمود و سپس برای ادامه تحصیل به روستای دهنو عزیمت کرد.
از حسن اخلاق و سلوکی مؤمنانه برخوردار بود و پدر و مادر خود را گرامی می‌داشت. پس از انقلاب اسلامی در مراسم مذهبی و دینی حضوری فعال داشت و در راهپیمایی‌های سیاسی و عبادی که ثمره بزرگ انقلاب اسلامی بود شرکت می‌کرد.
با شروع جنگ تحمیلی آموزش نظامی دید. پدر ایشان نقل می‌کنند: «خواب دیدم تیر خورد به پیشانی شهید و از ایشان خون می‌چکید». دوستی داشت گفت: «من و عقیل با هم بودیم عقیل جلو بود؛ عراقی‌ها کمین کرده و جنگ تن به تن شد من دیگر عقیل را ندیدم».
آن مجاهد غیور و دلاور که در لشکر 28 روح‌الله از کمیته انقلاب اسلامی خدمت می‌کرد در چهارم خرداد ماه 1367در منطقه عملیاتی شلمچه به دست متجاوزین عراقی مفقودالاثر شد و سرانجام در بهمن ماه سال 1378 توسط گروه‌های تفحص شهدا شناسایی و با 72 تن شهیدی که به خمین آمدند، به خاک سپرده شد.
خاطره ای از پدر:
رفتم دنبالش الیگودرز دیدم داخل استادیوم آماده اعزام است. صدایش کردم گفتم: «بابا من در موقعیتی نیستم که تو مرا تنها بگذاری».
ایشان گفتند: «به ما بگو فقط برو به امید خدا».
من هم بعد از این دیگر تسلیم شدم گفتم: «برو به امید خدا».
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
