زندگینامه سربازی از لشکر مهندسی رزمی 42 قدر
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید والامقام علی میری مردی از شیرمردان ایران‌زمین کسی که چون شیر ژیان در بیشه‌زار ایران غرید و اجازه نداد این شغال و روباهی در این کشور فرصت جولان پیدا کند. او دست هر دشمن ناجوانمردی را از این کشور کوتاه کرد و با تمام توانش کوشید تا ایرانی همیشه سرافراز داشته باشیم.
شهید علی میری در سومین روز از تابستان سال 1348 در روستای بازنه از توابع شهرستان شازند در خانواده‌ای متدین و مؤمن، دیده به جهان گشود. بنا بر ارادتی که به مولا علی(ع) داشتند نامش را «علی» گذاشتند تا در راه امیرالمؤمنین(ع) قدم بردارد. روزهای خوش کودکی‌اش را در کوچه باغ‌های زیبای روستا به جا گذاشت و خاطراتش را تا ابد در دل‌ها و یادها ماندگار کرد.
فرزند چهارم خانواده بود و علاوه بر پدر و مادر خواهر و برادر نیز به او علاقه زیادی داشتند. زمان رفتن به مدرسه فرا رسید کودک دلبند خانواده میری در شش سالگی وارد دبستان شد و تا اول راهنمایی درس خواند اما پس از آن بنا بر مساعد نبودن شرایط ادامه تحصیل نداد.
او پس از اینکه درس خواندن را رها کرد مثل پدر وارد عرصه کار و فعالیت شد. او خوب می‌دانست که باید همراه پدر در امور زندگی بکوشد و دست یاری به سمت آن‌ها دراز کند. کشاورز بود و با تمام توانش زحمت می‌کشید.
موعد سربازی‌اش فرا رسید، در حالی که هنوز جنگ در ایران ادامه داشت. پاسدار وظیفه بود و در واحد تدارکات لشکر مهندسی رزمی 42 قدر خدمت می‌کرد که در اولین روز از مردادماه سال 1367 در منطقه شلمچه با اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
