تفنگ برادرم بر زمین نخواهد ماند
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید علی شاه میرزالو در یازدهم شهریورماه سال 1340 هجری شمسی در یك خانواده مذهبی در روستای سمقاور چشم به جهان گشود. از همان كودكی معصومیت و مظلومیت خاصی در چهره او نمایان بود، فردی صبور و بردبار بود.
علی در سن هفت‌سالگی در زادگاهش به مدرسه رفت و تا كلاس سوم راهنمایی به تحصیل ادامه داد، پس از آن در كارهای كشاورزی به پدرش كمك می‌كرد.
در انجام دادن فرائض مذهبی پیش‌قدم بود. نماز را در اول وقت می‌خواند و در مراسم‌های مذهبی محرم، صفر از زنجیرزنان و عزاداران واقعی اباعبدالله الحسین(ع) بود. او فرزندی دلیر و شجاع و اهل كار و فعالیت بود و از هر گونه فداكاری دریغ نمی‌ورزید و با همه مهربان بود.
او از اولین روزهای انقلاب یكی از علاقه‌مندان به مكتب حضرت امام حسین(ع) و فرزندش حضرت امام خمینی(ره) بود. این جوان برومند و ورزیده مدتی در تهران به كار مشغول بود و بعد از مدتی به قم عزیمت و نزد برادر دیگرش (شهید رجبعلی شاه میرزا لو) به منبت‌کاری می‌پرداخت.
با شروع جریانات انقلاب اسلامی مجدداً به همراه برادر خود به تهران رفت. بعد از شهادت برادرش در 9 اردیبهشت 1359 در پانزدهم خرداد 1359 به خدمت زیر پرچم اعزام شد، سه ماه از آموزش نظامی خود را در شاهرود به پایان رساند. از آنجا به عنوان سرباز لشکر 81 کرمانشاه به پادگان بیستون کرمانشاه اعزام و بعد از 15 روز از آنجا به منطقه سرپل ذهاب اعزام می‌شوند.
سرانجام بعد از 11 ماه تلاش و مبارزه با دشمنان میهن و دین در یازدهم شهریور 1360 در جبهه كوره موش از بر اثر اصابت ترکش خمپاره از ناحیه سر مجروح شد و بعد از 17 روز بیهوشی در بیمارستان 520 کرمانشاه به دیدار معبود می‌شتابد و جسمش در كنار برادرش رجبعلی، در بهشت‌زهرای تهران آرام می‌گیرد.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
