نگذارید اسلحه من بر زمین بماند
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید یدالله رحمتی در یکم دی ماه سال 1343 در روستای لیلان از توابع شهرستان خمین به دنیا آمد. تا پنجم ابتدایی درس خواند سپس در سال 1358 در جستجوی کار جهت تامین مخاج زندگی خود و مادرش به اهواز سفر کرد. پس از چند سال کار در اهواز به زادگاهش برگشت و در آن جا به کشاورزی مشغول شد. اخلاق بسیار خوبی داشت .
در 18 سالگی از طریق گروهان ژاندارمری به خدمت سربازی اعزام و پس از سه ماه آموزش در ساری داوطلبانه به گردان جندالله در شهر بانه پیوست و با خلوص پاک به مقابله با گروهک های ضد انقلاب مشغول شد. یدالله در سال 1361 ازدواج کرد.
او بعد از اعزام به جبهه با روحیه بسیارانقلابی و پر از نشاط به خدمت به انقلاب اسلامی می پرداخت و در چندین عملیات شرکت کرد.او پس از یک سال حضور عاشقانه در صحنه دفاع در نهم دی ماه سال 1362هنگام درگیری با گروهک کومله بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.
وصیت نامه:
الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ
كساني كه ايمان آوردند و مهاجرت كردند و مجاهده كردند در راه خدا با جان و مالشان، اينان درجه بزرگى نزد خدايشان دارند. اينان رستگاران دو عالمند.
مادر اگر شهادت نصيبم شد كه انشا الله خواهد شد شما هيچ ناراحتى نداشته باشيد چون راهم راه آقايم حسين (ع) است.
اى مادر خوب و مهربانم كه هيچ لحظه خوبي هايت از يادم نمي رود يك مرتبه نگویيد كمرم شكست و برادرانم نگویيد كه كمرم شكسته است. خواهران مهربانم گريه براى من نكنيد اگر مي خواهيد گريه كنيد براى شهداى صدر اسلام و براى سرور وسالار آنها حسين (ع) گريه كنيد چون حسين خيلى مظلوم بود.
همسر مهربانم انشا الله مصيبت ترا با مصيبت زهرا (س) قرار دهند. مادر اگر من شهيد شدم تقاضاى من از شماها اين است كه براى من گريه نكنيد چون شهيد گريه ندارد مگر خون من از خون 72 تن شهيد حسين (ع) رنگين تر است. برادرانم اگر من شهيد شدم تقاضايم بر شماها اين است كه اسلحه بر زمين افتاده مرا به زمين نگذاريد با دشمنان اسلام و قرآن وخداوند بزرگ مبارزه كنيد. در پايان از شما مي خواهم كه مرا ببخشيد. الله نگهدارتان و خداوند بزرگ يارتان و قرآن كتابتان و خمينى رهبرتان باد.
چه خوش است من بميرم به ره والاى مهدى سر و جان بها ندارد كه كنم فداى مهدى
دل شكسته هر دم به اميد در نشستم كه مگر عيان ببينم رخ دل رباى مهدى
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
