تفسیر رسیدن به کلمه شهادت در زندگی شهید لطفی
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید ابوطالب لطفی، در نوزدهم اسفند ماه سال ۱۳۴۳ در روستای خوگان از توابع شهرستان خمین چشم به جهان گشود و در دل خانواده با ایمان خویش، نور شادی و امید پدید آورد. وقتی به هفت سالگی رسید، گرچه شرایط زندگی مساعد نبود، اما با همه سختی ها ساخت و تحصیلاتش را تا سال سوم دوره متوسطه ادامه داد.
وقتی دوران دبیرستان را می خواند موج انقلاب، کشورمان را فرا گرفته بود و حق و آزادی، کمک می طلبید. او نیز مثل هزاران نوجوان پر شور از سنگر مدرسه و میدان ها، بر ضد ستم فریاد می کشید و در آن حماسه مقدس شریک می شد. ابو طالب در سال 1362 ازدواج کرد و در هنگام شهادت یک پسر داشت.
هنگامی که انقلاب اسلامی ایران پیروز شد ،او نیز همچون سایر جوانان این مرز و بوم غرق در شادی و سرور شد. اما با توطئه استکبار که در قالب جنگ تحمیلی بروز کرد، غیرت مندان اسلام خواه را به صحنه دفاع از مکتب و میهن کشاند. او نیز از این گروه، مستثنی نبود. وی به عضویت سپاه پاسداران درآمد و از این طریق، نوبت های متعدد به جبهه رفت، تا دستاورد خون شهیدان انقلاب را، با رزمی دلیرانه پاس بدارد.
جان پاک این شهید، وقتی به جانان پیوست که در عملیات والفجر ۸ حضور یافته بود و شهامت و ایثارش او را به رزمی بی امان با بعثیان متجاوز وا می داشت.
او هنگامی که به عنوان فرمانده دسته در گردان روح الله از لشکر 17 علی بن ابی طالب(ع) در منطقه فاو، خدمت می کرد، جام شهد آسای شهادت را نوشید و به صف گلگون کفنان راه خدا پیوست. پیکر مطهر شهید در تشییع با شکوه در زادگاهش به خاک سپرده شد.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
