گوش به فرمان ولایت بودن یعنی ابراهیمی شدن
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید ابراهیم ابراهیمی‌پور از جمله آن گل‌هایی است که در گلستان الهی و در یکی از روزهای خوب خداوند، در پنجم مهرماه سال 1347، در ابتدای زیباترین فصل رنگارنگ خدایی، در خانواده‌ای مذهبی و متدین و عاشق اهل بیت(ع) ، در شهرستان زرندیه پا به عرصه حضور نهاد و تولدش در این فصل باعث زیباترشدن پاییز شد و رنگی دیگر به رنگ‌های زیبای پاییز اضافه کرد. از همان ابتدا پدر و مادرش را مجاب کرد که او را در مسیر سربازی اسلام تربیت کنند. نفس کشیدنش و بزرگ شدنش در این راه بود و در آخر از او مردی ساختند دلاور و پولادتن که شیر بیشه روز بود و زاهد شب‌های تاریک.
دوران کودکی و نوجوانی‌اش را در کنار خانواده به آموختن سپری کرد درس زندگی را از پدر و درس مهر و محبت و عشق را از کانون احساس خانواده، یعنی مادر دریافت. کلاس‌های کلاسیک و درسی را نیز در پیش معلمان خوبی که داشت، می‌آموخت. مهربانی‌اش زبان‌زد بود. اخلاقش آن‌قدر خوب بود که هم در بین اقوام و همسایگان و هم در بین معلمان و همکلاسی‌هایش الگو بود.
با پیروزی انقلاب اسلامی که در آن زمان تنها 9 سال داشت، سرگرم انقلاب بودند تا آن را در جای جای ایران عزیز به خوبی نشر دهند تا این‌که دشمن بعثی برای نابودی این انقلاب به میدان آمد و قصد و نیتش این بود که در عرض سه روز به تهران رسیده و ایران را از آن خویش می‌کند.پیکر مطهر شهید در گلزار شهدای پرندک به خاک سپرده شود.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
