شهیدی که در اسارت تشنه لب عروج کرد
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید حسن عزیزی در سال 1313 در روستای میلاجرد اراک در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. از همان کودکی علاقمند به قرآن و انجام فرائض بود و به اهل‌بیت(علیهما السلام) علاقه وافری داشت. در مبارزه با رژیم ستم‌شاهی از افراد فعال بود و در انتشار افکار نورانی امام(ره) از هیچ کوششی با رژیم ستم‌شاهی از افراد فعال بود و در انتشار افکار نورانی امام(ره) از هیچ کوششی دریغ نکرد.
با پیروزی انقلاب اسلامی و با هجوم دشمن به خاک اسلامی پایه‌گذار بسیج در روستا شد و در حالی که به کشاورزی مشغول بود ، تشکیلات منسجمی را جهت جمع‌آوری کمک‌های مردمی و بسیج جوانان به جبهه فراهم آورد و خود نیز به جبهه اعزام شد. در سال 1358 در منطقه سرپل ذهاب به سختی مجروح و افتخار جانبازی را نصیب خود کرد. مدتی بعد مجدداً به عنوان بسیجی گردان امام حسین(ع) با عشق وصف ناپذیری به جبهه اعزام شد و در تاریخ 16 بهمن 1364 در سنگر کمین او و هم‌سنگرانش به محاصره دشمن درآمدند و به عنوان مفقودالاثر نام آنان اعلام شد.
چند ماهی بعد از طریق صلیب سرخ به عنوان اسیر نام وی ثبت گردید و اشک شادی در چشمان همه خصوصاً فرزندان چشم به راه او جاری گشت، او در زندان دست از اهداف مقدس خود بر نداشت و علاقه به انقلاب و امام(ره) را در هیچ لحظه‌ای کتمان نکرد و به همین علت (در رمادیه 6) دشمن زبون بسیار او را شکنجه می‌داد.
وقتی دشمن از شکنجه دادن وی خسته می‌شد، شهید عزیزی بلافاصله به نماز می‌ایستاد و از خدا طلب صبر و مقاومت می‌کرد، به سجده می‌رفت ولی در سجده، پاهای او توسط دشمن زبون با آتش سیگار می‌سوخت، بارها از شدت شکنجه و درد، بی‌هوش می‌شد.
او دنیا را بی خمینی(ره) دوست نداشت، زجر دشمن و رحلت امام خمینی(ره) او را در بستر بیماری انداخت و رفقا جز دعا و گریه سلاحی نداشتند. تمام بدن او سیاه شده بود و حرف آخر او رفع عطش بود با زحمت مقداری آب تهیه شد اما دشمن آب را بر زمین ریخت و رفت. ناگهان ناله رفقا بلند شد و با گریه، شهادت وی را به اطلاع دیگران رساندند. یار 5 ساله آنان به معراج عروج کرد. دشمن جنازه مطهر این سرباز و پیرو موسی بن جعفرع) را غریبانه در قبرستان اسراء واقع در شهر رمادیه به خاک می‌سپارند. آری هر کس به جبهه اعزام می‌شود و دو یا سه مرحله مدال افتخار بر گردن می‌اندازد اما شهید عزیزی 5 مدال افتخار بر گردن آویخت مدال: بسیجی، جانبازی، مفقودی، اسارت، و بالاترین مدال شهادت. پیکرش پس از سال‌ها در تاریخ 30/4/1381 به میهن بازگشت.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
