شهادت او را به عشق بازی با خدا دعوت می کرد

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید نادر نادری خواه نوجوان 17 ساله و کارگر زاده‌ای بود که در یک خانواده مستضعف و دردکشیده در شهرستان محلات به دنیا آمد. او در خانواده‌ای چشم به جهان گشود که تربیت اسلامی چنان طبع بلندی بدان‌ها بخشیده که خود را در برابر خالق خاضع و پاسداری از حریم باری‌تعالی را بر هر امری دیگر واجب‌تر و نثار جان به راه الله و رضایت معبود را حد اعلای تکامل انسانیت می‌دانند؛ زیرا آن‌ها تربیت یافته مولا و مقتدای خود، سالار شهیدان و سید مظلومان حسین(ع) و پدر بزرگوارش علی(ع) می‌باشند.

نادر در حدود دو سال قبل از شهادت به قصد فعالیت در بسیج ترک تحصیل کرد؛ ولی به علت سن کم پذیرفته نشد و مدتی به همراه پدر به کار ساختمان‌سازی و کارگری کمک‌خرج خانواده بوده تا این که با اجازه والدین در بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پذیرفته و مشغول فعالیت شد و در واقع شاید بتوان گفت، بهترین دوران زندگی نادر همان چند ماهی بود که در بسیج خدمت می‌کرد و شیرین‌ترین ایام عمر کوتاهش، همان دو ماهی بود که در دیار عاشقان و کعبه آمال عارفان و کربلای ایران به سر برد.

از زمانی که در بسیج شروع به فعالیت کرد رضایت از اعماق وجودش در چهره‌اش موج می‌زد و تو گویی راهی را یافته بود که انتهایش، وصال معشوق بود.

یک روز به خانه آمد و با شور و شوق وصف‌ناپذیری فریاد زد: مژده؛ مادر! ؛ فردا به جبهه اعزام می‌شوم و فردای آن روز همانند صدها هزار عاشق راه یافته، اسماعیل‌وار، تحت فرمان بت‌شکن زمان به قربانگاه عشق رهسپار شد و بعد از حدود دو ماه در عملیات افتخارآفرین محرم و در ماه محرم یعنی همان ماهی که مرادش، حسین(ع) علیه یزیدیان شورید و با شمع وجودش پشت خمیده انسانیت را توانی تازه بخشید، نادر هم به عنوان امدادگر در گردان محمد رسول‌الله(ص) از تیپ 17 علی بن ابی‌طالب(ع) ، به یاری مجروحین رفت و در حالی که می‌رفت تا مجروحی را از میدان نبرد به پشت جبهه حمل کند در 10 آبان 1361 ، با اصابت خمپاره‌ای غنچه وجودش به دست ملائک، به آستان مقدس حضرت حق تقدیم شد و به وصال معبود نائل آمد و زندگی مختصرش جاودانه شد. پیکر شهید بزرگوار را در گلزار شهدای محلات به خاک سپردند.