برگی از زندگی شهید «یوسف ذوقی»
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، سرمای شدید اسفند ماه سال 1342 در حال سپری بود. چیز زیادی تا سال نو نمانده بود. در خانه ی مشهدی علی شور و شقی دیگر بود همه منتظر حضور فرزندی شیرین زبان و زیبا بودند. این روزها را کسی که دیده باشد از ذهنش نمیرود. درست زمان شکفتن زمین و سال نو بود که زمزمه های به دنیا آمدنش به گوش می رسید. روز اول سال نو بود سال 1343 کودکی زیبا رخ و شیرین سخن در خانواده ای مذهبی و متدین از اهالی روستای مقصود آباد از توابع بخش نوبران شهرستان ساوه دیده به جهان هستی گشود. پدرش کشاورز و کارگر بود و با مشقات و مشکلاتی که داشت زندگی را برای خانواده اش فراهم کرده بود.
یوسف دوران کودکی را که پشت سر گذاشت به مدرسه رفت و توانست این دوره را تا پایان ابتدایی به پایان برساند. زمان کار بود و بایست برای کمک به خانواده اش فعالیت می کرد . راهی زمین های کشاورزی شد تا سختی کار را مزه کند و شادی درآوردن کسب حلال را بچشد. اهالی روستا یوسف را به عنوان مردی با ادب و مهربان می شناختند. یوسف اهل مسجد و حضور در مجالس و عزادری ها بود. بسیار پای منبرها می نشست و درس زندگی بر پایه اسلام را از این گونه سخنرانی ها می آموخت.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز جنگ تحمیلی برای سربازی راهی نیروی زمینی شد و توانست در لشکر 88 زاهدان آموزش های نظامی اش را ببیند و راهی مریوان و مناطق کرد نشین شود. روزهای سخت جبهه در مناطق کوهستانی مریوان کار را سخت تر کرده بود. سرما و یخبندان شدید آن سامان را هیچ کس فراموش نمی کند. با سختی ای این روزگار را سپری کرد.
سرانجام پس از یک سال خدمت در نهمین روز از فروردین ماه سال 1363 در منطقه پنجوین بر اثر اصابت ترکش به دو پا و دست راستش به شهادت رسید . پیکر مطهرش را در گلزار شهدای روستای مقصود آباد به خاک سپردند.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
