دستان پینه بسته و شوق شهادت در زندگی شهید «محمدی»
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید فرامرز محمدی، در اولین روز از شهریور 1345 در روستای زیبای رباط مراد از توابع شهرستان خمین در خانواده‌ای کشاورز، دیده به جهان گشود. روستازاده‌ای که در ابتدای جوانی به قهرمانی نمونه تبدیل شد و نامش تا ابد در دفتر تاریخ این سرزمین بر جای می‌ماند. در سن هفت سالگی وارد دبستان شد و تا پایان دوره ابتدایی درس خواند.
از کودکی آموخته بود که برای به دست آوردن نان حلال و کسب روزی باید تلاش کند و زحمت بکشد. از پدر و مادر آموخته بود تا به دست خود و با کار و کوشش امرار معاش کند. بنابراین از همان دوران نوجوانی کار کرد. کارگر بود و دستان پینه‌بسته کوچکش نشان از زحمات فراوانش داشت. نوجوانی مهربان و زحمت‌کش فداکار و مسئولیت‌پذیر که با تمام توانش برای کمک به خانواده می‌کوشید.
در دوران جوانی موعد سربازی‌اش فرا رسید. او بی‌درنگ دفترچه آماده به خدمت گرفت و پس از فراگیری رزم مقدماتی سربازی در پادگان آموزشی در سال‌های جنگ تحمیلی عراق علیه ایران چون کبوتری عاشق بال و پر گشود و به سمت جبهه پرواز کرد. او در لشکر 64 ارومیه در ارتش جمهوری اسلامی ایران مشغول به خدمت بود که پس از نزدیک به یک سال حضور دلاورانه در خط مقدم جبهه در بیست و پنجم خرداد 1365 در منطقه حاج عمران با اصابت ترکش به سرش به جمع شهدا پیوست. پیکر مطهر سرباز شهید پس از تشییع در زادگاهش به خاک سپرده شد.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
