روایت از روستا استوه تا اردوگاه موصل در زندگی شهید «بداغی»
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید ابراهیم بداغی، شیر مردی که ابراهیموار به دل آتش دشمن زد و گلستان دنیای باقی را برای خود فراهم کرد. او بتهای کبر و غرور و زور و ستم را در دنیا شکست و راهی نبرد با دشمن شد. او تمام آرزوهای دوران جوانی را فدای کشور اسلامی خود کرد. او رفت و از تمام دلبستگیهای خود گذشت تا به اوج افتخار و سعادت دست یابد.
ابراهیم در پانزدهمین روز از خرداد 1347 در روستای استوه از توابع شهرستان خنداب در استان مرکزی دیده به جهان گشود. او در کنار مردم روستایی و سادهدل و زحمتکش روستا بزرگ شد و در دامن پر مهر مادر و زیر سایه پدری غیور و زحمتکش بزرگ شد. او از روستائیان صفا و صمیمیت و مهربانی و غیرت آموخت و از پدر و مادر فداکاری و ایثار را یاد گرفت و تمام این ویژگیهای خوب را در زندگی خود به کار بست. در سن هفت سالگی وارد دبستان شد و تا پنجم ابتدایی درس خواند اما به دلیل مساعد نبودن شرایط برای ادامه تحصیل و عدم امکانات تحصیلی نتوانست درس زیادی بخواند بنابراین در سال پنجم دبستان ترک تحصیل کرد و به کار مشغول شد.
کشاورزی ساده و مهربان بود که با دستهای کوچک و صورت معصومانه آفتاب سوختهاش زحمات زیادی میکشید تا در امور خانوادگی سهیم باشد. او غیرت و جوانمردی را آموخته بود و آن را در زندگی خود به کار میگرفت. از کودکی بسیار کوشا و فعال بود و تلاش میکرد تا در همه کارهای خانوادگی یاریرسان خانواده باشد.
ابراهیم جوانمردی غیور بود که با بال و پر اخلاص و ایمان به سمت جبهههای نبرد پر گرفت. با رضایت گرفتن از پدر و مادر راهی جبهه شد و لباس سربازی امام رضا (ع) را در لشکر 77 خراسان به تن کرد. پس از ماهها نبرد دلاورانه در تاریخ بیست و یکم تیرماه سال 1367 در تک دشمن در منطقه ابوقریب در حالی که جسمش مجروح شده بود، به اسارت دشمن بعثی درآمد. مدتی را در اردوگاه موصل اسیر بود و پس از روزهای سخت و تلخ شکنجه و عذاب در اسارت آزاد شده و به میهن بازگشت. بعد از بازگشت از اسارت ازدواج کرد و تشکیل خانواده داد. حاصل این ازدواج تنها دخترش بود که بسیار او را دوست داشت و به او محبت زیادی میکرد اما مدتی بعد متوجه شدند که شیمیایی شده و باید تحت نظر پزشک باشد. در کارخانه آذرآب کار میکرد و برای امرار معاش خانواده زحمت زیادی میکشید تا اینکه در خرداد 1371 در روستای استوه به دلیل مشکلات جنگ و اسارت دچار بیماری شدید شد و پس از انتقال به تهران در شانزدهم همان ماه در بیمارستان به یاران شهیدش پیوست. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی