داستان شهادت شهیدی که کومله او را از خانه اش ربودند
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید محمد رمضی مصلح‌آبادی، فرزند محمدعلی، در اولین روز از خرداد سال 1342 در روستای کمال‌آباد از توابع شهرستان اراک، در خانواده‌ای روستایی و مذهبی متولد شد. روزگار را به خوبی در کنار خانواده سپری کرد و پای در راه مدرسه گذاشت. او به گونه‌ای در دامان پدر و مادر پرورش یافت که بذر عشق و دوستی اهل‌بیت(ع) و قرآن در دلش کاشته شد و الگوی او در سراسر زندگی قرار گرفت. مدرک سیکل را که گرفت، درس و تحصیل را رها کرد و به شهربانی رفت و به عضویت این مرکز درآمد تا به عنوان درجه‌دار مشغول به فعالیت شود. پس از مدتی با خانواده جعفری وصلت کرد و زندگی مشترکی را آغاز کرد که ثمره آن در روز هشتم بهمن‌ماه سال 1360، تولد فرزندانی دوقلو شد.
به گفته همسر شهید: محمد، امام(ره) را بسیار دوست داشت و بنا بر رساله‌ی امام خمینی(ره) که در منزل داشتیم، تکالیف دینی را به جای می‌آورد. گوش به فرمان ایشان بود. او در خانواده به عنوان یک انسان مردم‌دار و مهربان معروف شده بود.
دستگیری میکرد و نسبت به همسایگانمان نیز احساس برادری داشت و با آنها با شفقت و مهربانی برخورد میکرد. وضعیت مالی خوبی نداشتیم؛ ولی زندگی مشترک خوبی داشتیم و در کنار هم به خوشی و خوبی زندگی میکردیم. محمد در شهرستان مهاباد مشغول به کار بود و پس از ازدواج، برای زندگی با هم به آنجا رفتیم.
در منطقهی تپه قاضی خانهای کرایه کردیم و با شهید نوبختی که او هم تازه ازدواج کرده بود، به طور مشترک زندگی کردیم و همسایه هم شدیم.
نیمههای شب بود که صدای زنگ خانه آمد. آنقدر زنگ زدند که همه را بیدار کردند.کومله‌ها بودند که به خانه ما هجوم آورده و همسرم و شهید نوبختی را با خود بردند. هر چه فریاد کردم، به جایی نرسید و ما را به خانه برگرداندند و آنها را بردند.
ما نیز از ترس در خانه مانده بودیم تا اینکه در ساعت یازده صبح، همکاران شوهرم آمدند و گفتند که آنها کومله بوده‌اند و شما هم بهتر است اینجا را ترک کنید. به هر شکلی بود، ما را راضی کردند و به اراک آمدیم. هشت روزی نگذشته بود که پیکر مطهر شهید محمد رمضی و نوبختی را با هم به اراک آوردند.
محمد، در سیزدهمین روز از تیرماه سال 1363 به شهادت رسید. پیکر مطهرش را در گلزار شهدای کمال‌آباد به خاک سپردند.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
