از روستای بورقان اراک تا تمرچین ارومیه | زندگی شهید «داود بورقانی»
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، نوروز سال 1345 بود. مردم، سر سفره هفت‌سین، رو به قبله نشسته بودند و سال گذشته‌شان را مرور می‌کردند. دل‌ها پر از دعاها و آرزوهای خوب بود و شوق عیدی‌ها، اسکناس‌های تا نخورده و لباس‌های نونوار در دل کودکان مثل نقل تبریز، شیرین بود. در همین روز بود که داود بورقانی فراهانی به دنیا آمد.
بورقان، روستای محل تولدش، جایی خوش آب و هوا و دیدنی بود. روزهای کودکی داود، با بازی و شیطنت در کوچه پس‌کوچه‌های کاه‌گلی روستا گذشت. دبستان را در روستا تمام کرد و بعد، به شهر اراک آمد و در رشته اقتصاد، دیپلم گرفت. درسش خوب بود و دلش می‌خواست شغلی خوب در آینده برای خود دست و پا کند.
وقت اعزام به خدمت مقدس سربازی بود. کشور، روزهای دشوار انقلاب را از سر گذرانده نگرانی دیگری اما خیلی زود در دل خانواده‌ها نشست. جنگی که بی‌رحمانه و ناگهان از راه رسیده بود و آمده بود تا همه‌چیز را ویران کند، خبر شومی بود که دل خانواده‌هایی را که سرباز جوان داشتند، می‌لرزاند.
عرصه، عرصه ترس و دلهره نبود. جوان‌ها، رفقایشان را می‌دیدند که دلاورانه می‌جنگند و شهید می‌شوند. صفوف داوطلبین اعزام به جبهه پر بود از مشتاقانی که می‌خواستند شهادت را حسن عاقبت زندگی‌شان بکنند. داوود هم از ارتش، به عنوان سرباز وظیفه؛ به میدان نبرد اعزام شد.
او را به آذربایجان‌غربی فرستادند. داود، روزهای متمادی در لشکر 64 ارومیه جنگید تا سرانجام، 8 شهریور 1365 در بمباران هوایی تمرچین پیرانشهر، با اصابت ترکش به سرش، به شهادت رسید، بی آن که حتی فرصتی برای نوشتن وصیت‌نامه‌اش داشته باشد. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
